De vruchtbare grond in Ierland brengt al ruim 5000 jaar gerst voort. Reeds vanaf de bronstijd wordt er in het mooie Ierland bier gebrouwen. Zelfs Sint-Partrick, wie kent hem niet, zou zijn eigen brouwer hebben gehad. Beter als een zwarte piet niet waar? Enkele brouwers schijnen in de 17e en begin 18e eeuw nog kruiden, voornamelijk gentiaan, heel, heel, HEEL erg bitter, gebruikt te hebben in plaats van hop. Later werd daar ook vanuit Duitsland, Noord-Frankrijk, en Vlaanderen de hop geïntroduceert. De brouwerijen maakte in die tijd ale, maar in de loop van de 18e eeuw werd porter geïntroduceerd. De laatste tientallen jaren zijn alle ale-brouwerijen eigendom geweest van Guiness, waarvan de invloed mogelijk heeft geleid tot het huidige gebruik van gebrande gerst. Alle ales uit Ierland hebben een moutig accent, vaakmet een boterachtige zweem en hebben een duidelijke fruitigheid en een roodachtige kleur. De oorsprong moet liggen in de Ierse brouwtraditie, hoewel er ongetwijfeld ook invloed was van het succes van enkele moutige, maar meer taankleurige Schotse bieren.George Killian Lett, had zijn naam in licentie gegeven aan Pelforth in Frankrijk en Coors in de VS.De versie van Pelforth is moutig, sterk (6,5%) en bovengistend. De versie van Coors is minder vol, maar nog wel met een moutaccent, en wordt met een laaggistende gist vergist bij tempersturen die hoog genoeg zijn om iets van het ale-karakter mee te krijgen. In de derde variant begon Pelforth in 1993-1994 een moutige, fruitige, iets wrange versie van Killian te brouwen voor het moederbedrijf Heiniken voor de verkoop in Nederland. Irish Red Ale:Amber tot koper kleurig, met romig, glaspakkend schuim.Zwak fruitig tot hoppig/geroosterde, soms zoutige geur.Smaak is bitter,moutig met een bittere, zoetige, iets zurige nasmaak. Bekende voorbeelden zijn Kilkenny, George Killians Irish Red, beamish Red en natuurlijk Murphy Red. De laatste is in zijn volle glorie te proeven, getapt met stikstof, in de schotse pub The Lowlander, van clublid Bram Spee in Bodegraven |