Temperatuur gecontroleerd vergisten (Aanvulling)

In het decembernummer 2015 van ons clubblad geeft Theo van Eijden een zeer lezenswaardige beschrijving van de werking en installatie van de STC1000. Een kleine ‘computer’ voor de regeling van een vaste temperatuur voor het vergisten. Ik gebruik er ook een en ben er zeer tevreden over.

Eén ding blijft bij het artikel onderbelicht en wel: de plaats van de sensor binnen in de koelkast. De plaats van de sensor is een belangrijke voorwaarde voor de goede werking ervan. Het gaat ons om de goede vergistingstemperatuur van de vloeistof in het gistingsvat. Om die nauwkeurig te meten, plak ik de sensor met tape rechtstreeks op het gistingsvat, halverwege het vloeistofniveau. Over de sensor heen gaat een blokje ‘piepschuim’ ter isolering.

Nu meet de sensor alleen de temperatuur van de gistende vloeistof en niet de omgevingstemperatuur in de koelkast. De vloeistoftemperatuur zal niet zo snel wisselen, maar één keer de koelkast deur openen en de luchttemperatuur binnen in de koelkast wisselt wèl snel. Niet alleen dàt is belangrijk, maar ook dat de gistende vloeistof, zéker in het begin van de gisting, soms wel 5 ºC meer kan zijn dan gewenst. Dat laatste wil je zeker niet hebben omdat daardoor ongewenste smaken (esters en fruitsmaken) in het bier komen.

Het piepschuimblokje plak ik met tape vast op het gistingsvat en het blijft zitten totdat ik na de hoofdvergisting het jongbier overhevel in een glazen mandfles. Ook daar worden sensor en piepschuimblokje dan op vastgeplakt.

Ik heb ook nog eens de temperatuur van de lucht in de koelkast gemeten. De eerste keren dat ik de STC1000 gebruikte, legde ik ook een losse min/max thermometer in de kast. De temperatuur van de lucht week nauwelijks af van de boven- en ondertemperatuur die ik ingesteld had op de STC1000.

Vermeldenswaardig is misschien ook nog, dat ik een PC-ventilator gebruik om de lucht in de koelkast te laten circuleren. Er zijn dan nergens koude of warme plekken in de koelkast. Zo’n ventilator is meestal gratis af te halen bij een computerzaak, komt uit een kapotte PC en draait prima op een overgebleven adapter die 10-12 V levert. De draadjes voor de sensor en de ventilator zijn zo smal dat ik ze onder de magneetsluiting van de deur laat lopen, vastgeplakt met leukoplast. En oh ja. Het snoer van de verwarmings-lamp gaat door de afvoer van het condenswater. Je hoeft dan nergens een gat in te boren. Dat laatste is wel zo belangrijk. Ik had een, weliswaar goedkope, maar nieuwe koelkast gekocht.

Succes ermee.