Terug naar overzicht

Yorkshire september 2019

tww september 2019
Door: Peter Hompe

Yorkshire dus. Wij zijn daar al eens geweest, maar dat is al gauw 31 jaar geleden. Heeeel lang geleden dus. Daarom waren we wel weer eens toe aan een update. Het grote voordeel is dat je direct van Nederland naar Yorkshire kunt varen. Dat scheelt enorm veel tijd ten opzichte van een reisje langs de overtocht Calais-Dover want de boot gaat deze keer vanaf Rotterdam naar Hull. Je vaart dan met een groot schip, voorzien van restaurants, barretjes, winkeltjes en zelfs een bioscoop. Er is dus voldoende vertier aan boord. De bieren die ze in die barretjes schenken vallen wel wat tegen. Het is bijvoorbeeld niet zo dat ze 5 typische bieren uit het gebied waar je naar toe vaart op tap (of desnoods op fles) hebben. Wat hebben ze dan wel op tap? Welnu de welbekende Stella Artois als pils. Nog altijd zeer geliefd bij de Engelsen en ook overal in Engeland meestal wel op tap verkrijgbaar. En Guinness. Niet ijskoud, hoewel dat tegenwoordig helemaal ‘hot’ is in Engeland, maar gewoon vanaf zo’n langzaam lopend tapje. Ik geloof dat ik ook nog een fles Newcastle Brown Ale in een koelkast zag staan

Het is dan ook best vreemd als je een Duitser van de bar hoort/ziet weglopen (hij sprak tegen z’n vrouw in onmiskenbaar Duits) met een pint Guinness in z’n hand. Helemaal als je bedenkt dat het in Duitsland nog steeds voornamelijk gaat over bieren gebrouwen volgens het Reinheitsgebot. Nou zeg ik niet dat die Guinness daar niet aan voldoet, ik bedoel meer dat de Duitse bierdrinker nou niet een echt avontuurlijke drinker is, maar zodra hij voet aan boord van een boot naar Engeland zet, zet hij blijkbaar zijn bierprincipes overboord. Achter het schip kon je ze nog zien drijven in het kielzog.

De boot is een nachtboot. Die vaart ’s avonds om een uurtje of negen weg en is er dan de volgende ochtend om een uurtje of acht lokale tijd. Totaal doet-ie daar 12 uur over en dus heb je een hut. Nou hadden wij lang gewacht met boeken van deze overtocht in verband met de Brexit. Alleen dan ben je wel weer zo laat dat je mogelijk geen hut hebt met twee bedden naast elkaar. Het alternatief is een stapelbed (hadden we dus op de heenweg) en dat is niet meer aan te raden als je boven een bepaalde leeftijd en gewicht komt. Gelukkig gaat dit op de terugweg wel goed. Bij aankomst heb je nog een ontbijt en dan wordt je verzocht je auto weer op te zoeken en er uit te gaan. Dat was prima, maar volgens mij zijn ze alvast aan het oefenen hoe ze er bij de douane zo lang mogelijk over kunnen doen om alle papieren te inspecteren, zodat de stemming waarin je het land binnenrijdt alvast beneden alle peil is.

Wij hebben een huisje gehuurd in het gehucht Gilling West net even ten noorden van Richmond, een ietwat grotere plaats. Aangekomen bij het huisje blijkt dat er 150 meter verderop een pub zit. Maar nog mooier, 150 meter terug zit een hotel en die hebben vaak ook een pub in zich. Beide serveren eten en bier en als je de recensies mag geloven is het bij beiden goed toeven. Wij kwamen op vrijdag aan en we konden ná vieren het huisje in. We zijn diezelfde middag nog naar Richmond gereden om wat boodschappen te doen. Ze hebben hier in Engeland ook de Lidl en dat zijn hier over het algemeen mooie, grote winkels. Ze hebben ook hier natuurlijk heel veel eigen-merkspullen, maar ook bekende merken. Tot mijn verrassing hadden ze hier, voor een Lidl in elk geval, best een grote sortering bieren. En zelfs een eigen lijn bieren. Ik heb van redelijk wat verschillende bieren een flesje meegenomen om te ‘testen’.

De zondag erna hebben we een wandeling gemaakt vanuit Richmond en die kwam op de terugweg langs het ‘oude’ station. Het gebouw staat er nog, het is niet meer in gebruik als station. Wat er nu in zit is eigenlijk niet slecht. Een ijssalon, een brouwerij, een bioscoop, een galerie en een tearoom. De brouwerij was wel open, maar de vent die het winkeltje ervan op dat moment bestierde, gaf meteen aan dat hij van het brouwproces dan wel de bieren, helemaal niets afwist. Ok, dan moeten we daar dus later nog even teruggaan.

Ondertussen zijn we hier ook al een keer in de Tesco boodschappen wezen doen. De Tesco is, zeg maar, het Albert Heijn equivalent. Wat me bij de bierafdeling meteen opviel, was de afwezigheid van nieuwe soorten bieren. Bij ons in de AH, kun je tegenwoordig bieren uit Hawaii, Amerika vasteland, Mexico, enz maar ook zeer lokale bieren kopen. Verder bieren van allerlei kleine nieuwe Nederlandse brouwers. Ook nog steeds de oude bekenden, maar gewoon heel veel nieuw werk. Kijk, een AH is nou eenmaal geen bierspeciaalzaak en heeft dus nooit zoveel keuze als een bierspeciaalzaak, Mitra, of een goede slijter. Maar ik vind dat ze toch een redelijk aantal nieuwe en oude bieren hebben. Daarnaast de sessions en de alcoholarme en alcoholvrije. Dat doen ze helemaal niet slecht. En dat geldt tevens voor de andere bekende supers in Nederland.

Ja kijk, die Tesco had wel wat nieuws, maar dat zijn dan bijvoorbeeld IPA’s. Nou, zeg je dan, wat zeur je dan. Nou, die IPA’s hier zijn echt niet gelijk aan de IPA’s thuis. Ze hebben hier echte Engelse IPA’s en dat is heel wat anders dan de IPA’s die bij ons in de schappen staan. Wij worden overspoeld door de Amerikaanse stijl IPA’s, al worden ze vaak wel gewoon in Nederland gebrouwen door Nederlands (nieuwe) brouwerijen, maar dat is heel wat anders dan de Engelse IPA’s. Hier in Engeland wordt nog heel traditioneel gebrouwen. Kom ik later op terug. Dus waar wij bieren met de meest exotische hoppen kennen en daarbij dan ook nog de meeste exotisch combinaties van zout, peper, karamel, en noem alle bijzondere toevoegingen maar op, doen de Engelsen het gewoon vaak met de standaard hoppen, (East-Kent) Goldings, Fuggles en Challenger of als ze heel wild doen, Willamette of Brambling Cross bijvoorbeeld. Misschien overdrijf ik wat, maar dit is ongeveer wat ik zie.

Dus vandaag (woensdag) maar eens even naar de Richmond Brewing Company gegaan. Hij was open en er werd op dat moment gebrouwen. Mooi. Er was één man vanachter de kassa een vrouw aan het helpen/te woord aan het staan. Het rook alsof het maischproces bezig was. Dit is een kleine brouwerij met een Hot Liquor Tank, een Mash Tun, een Kettle (de brouwer noemde deze Copper). Verder een aantal gistvaten. Toen de man klaar was, ben ik hem maar wat vragen gaan stellen. Hij heeft een capaciteit van 6 barrels (=163.658x6= ca. 1000 liter). Hij heeft geen bottellijn. Ik zag trouwens ook nergens een schrootmolen of de restanten van het schroten, dus zal hij wel compleet geschrote mout aankopen. Dat heb ik vaker gezien in Britse kleinere brouwerijen. Dus bottelen wordt ergens anders gedaan. Daarvoor komt een tankwagen langs, en dan gaat er door het raam een slang in zo’n gistvat en wordt de inhoud overgeheveld. Er waren die ochtend twee vaten geleegd in de tankwagen.

Lees je het goed? Jawel, vanuit het gistvat in de tankwagen richting bottellijn. Of ze vullen vaten, want naast flessen gaat het bier ook naar de lokale pubs. Niks lageren dus! Hoe zit het met een maischschema? Nou gewoon 67 graden, storten, 90 minuten op temperatuur houden. Dan spoelen uit de Hot Liquor tank (was hij net aan het doen) en dan in de Copper of Kettle en 90 minuten met hop koken. Na 45 minuten komt er nog een aromahop bij. Mogelijk kookt hij maar een uur. Daar wil ik vanaf zijn. Dan gaat het via de platenkoeler naar een gistvat en gaat er gewoon korrelgist bij. Die gist wordt ongeveer 10 generaties hergebruikt. Ik vraag nog naar een maischschema, maar daar heeft ie een mooi antwoord op: why complicate things when this works? En indeed, waarom zou je? Verder maken ze ook nog een pils. Daarvoor koopt-ie ‘lagergist’ in en heeft ie een groot dubbelwandig roestvrijstalen vat staan dat op een constante lage temperatuur te houden is. De pils vergist in ca. 10 dagen en gaat dan dezelfde weg per tankwagen om verder gedistribueerd te worden.

De brouwerij is nu 11 jaar oud en dus nog redelijk jong. Ondanks dat zijn de bieren op z’n best traditioneel te noemen. Ze brouwen er de volgende bieren:

Swale Ale (3.7%), een donker bruin bier met coffee/chocoladesmaak. Echt een lekker biertje.

Gundog Bitter (3.8%), een Engels Bitter met precies de juiste kleur. Fruitig en best bitterig. Niet echt helder.

Drummer Boy (3.8%) een koperkleurig bier. Goed te drinken

Station Ale (4.0%) een vrij lichtgekleurde Engelse Bitter. Niet glashelder.

Stump Cross (4,7%) een amberkleurig bier gemaakt van o.a. ‘limestone filtered cave water uit de Stump Cross Caverns. Op de fles staat English Bitter.

Richmond Pale Ale (5.0%) Een ‘pale’ makkelijk drinkbaar zomerbier. En dat klopt.

Overigens gebruiken ze in deze bouwerij in sommige bieren juist weer wel aparte hoppen: in Gun Dog wordt iets gebruikt om een meer citrusachtige en fruitige smaak in het bier te krijgen. En dat is gelukt, ondanks dat ze hem wel weer heel bitter gemaakt hebben. Kan nèt, zou ik zeggen. In de pils, Bobby Beer, (4,7%), wordt weer gebruik gemaakt van de supertraditionele hallertau en saaz hoppen (in licentie gebrouwen).

Oh ja, ook leuk, behalve voor het pils gebruikt hij verder voor alle bieren dezelfde gist in het kader van ‘why complicate things’. Zelfde gist, zelfde maischschema en toch zoveel verschillende smaken bieren. Dat moet dan toch uit vooral de mouten en ook de hoppen komen. Ik vind het dan toch leuk dat ze hier met zoveel gemak zoveel verschillende smaken weten te produceren. Ikzelf ben eigenlijk al uitgekeken op onze nieuwe bieren met die vreselijk uitgesproken smaken als Caramel/Zout, Speculaas, Jalepeño of andere vreselijk hete peper, Kaviaar, Mossel, zwarte knoflook, Bloemen, Vruchten of die verschikkelijk overdreven bittere IPA’s van ons. Doe mij maar een lekker traditionele Weizen, Wit, Blond, Dubbel of Tripel. Zolang ze maar niet te zoet zijn. Maar ik ben absoluut ook een fan van Engelse bieren. Een heerlijk bier met slechts 3.8% alcohol. Dat is toch prachtig. Je gaat dan na twee pinten nog gewoon de weg op. En dat mag ook hier. En Engelse bieren zijn eigenlijk bijna nooit uitgesproken zoet.

Dus in die Tesco voor het bierschap zie ik veruit de meeste bieren van Engelse makelij. Zo zie ik bijvoorbeeld de twee bekendste uit Yorkshire: de John Smith’s extra smooth en de Tetley’s smooth ale. Beide in blik. Beide 3,6% en beide voorzien van zo’n CO2 capsule om er een prachtig smooth schuimlaagje op te produceren. Ze schelen ook niet veel in smaak (of gebrek aan). Guinness heeft ook zo’n capsule en ook die zie je hier natuurlijk in het schap staan. Verder heel veel tradionele biermerken en bieren. Van Theakston, de Old Peculiar bijvoorbeeld, de HopGoblin reeks, de Black Sheep bieren, de Speckeld reeks van Morland, de bieren van St Peter’s, de bieren van Young’s, Marston’s, Shepherd’s Neame, Fuller’s, Greene King en noem ze maar op. Ze staan er en plenty ook. En dit zijn over het algemeen echt traditionele Bitters, Special Bitters, Extra Special Bitters (ESB), Golden Ales, Porters, Stouts, Barley Wines, Brown Ales, of Pale Ales. Dan is er vaak een heel bescheiden schapje buitenlands bier met o.a. Amstel (¾ liter fles en 4,1%), Heineken, Brewdog (Schots, dus buitenlands), Leffe, Erdinger, Peroni of Moretti en dat soort bieren, maar veel is dat niet. En dan heb je nog een groooot schap met de pilsen, groot verpakt, waaronder de Foster’s, Stella Artois, Beck’s, Heineken (alweer), Corona, Budweiser, huismerk, enz. Maar dit aanbod zag ik 31 jaar geleden ook al in de Tesco, Asda, Morrison en Sainsbury’s. Conclusie: er is hier nog steeds niet echt veel veranderd. Nog steeds een heel compleet, maar traditioneel aanbod dus.

Why complicate things?

Cheers!

 

Terug naar overzicht