Ben Bierbrouwen

Hoe we water moeten veranderen in bier, daar werken we allemaal hard aan. Maar hoe verander je het ene bier in het andere? Daar heb ik nu een mooi voorbeeldje van. Een goede kennis van mij had een advertentie gezien voor de nieuwe batch van ‘Original Leipziger Gose’, een wonderlijk lekker zuur bier met als toevoegingen zout en koriander. Alleen: hij houdt helemaal niet van zuur bier. Maar de aankondiging van dit bier was dusdanig geweest dat hij er gewoon, zonder onderzoek naar het type bier, 10 van had besteld.
Tja, daar zat hij dan met een overheerlijk, maar voor hem niet drinkbaar Gose bier. En ik had net een mooi Duits bokje klaar, die hem erg welgevallig was. Een ruil was zo gedaan. En allebei gelukkig met het eindresultaat.
Gose is net als Berliner Weisse een Duits en traditioneel bier, dat zijn zuur krijgt enkel en alleen van Lactobacillus. En wat een prettige bijkomstigheid is: dit organisme geeft het bier zijn zurige smaak, maar maakt zelf geen andere smaakstoffen. Lactobacillus is al gauw overal aanwezig. Het is een zuurstof tolerante anaerobe soort, die graag op jouw bier zijn stempel drukt maar die groei inhibitie ondervindt van de hopbitters (het conservatieve effect van hop is met name gericht op Lactobacillus soorten). Lactobacillus leeft op mout en vind je dus in bijna alle (thuis)brouwerijen. En de hop zorgt dat we er geen last van hebben. Maar als je dan zo’n Gose drinkt, tja, toch wel een overheerlijk fris genietbaar bier (wat tegenwoordig een Session wordt genoemd). En als ik het goed begrijp, tegenwoordig minder zurig dan de oude verdwenen stijl van de Gose. (let even op de naam, zet er een umlaut op en je hebt Geuze….)
Over Session beers gesproken. Ik heb net het nieuwste boek (Session Beers, Brewers Publications), geschreven door Jennifer Talley  binnen en daarin staat weer zoveel leuks om te lezen. Een aanrader, zeker als je laag alcoholische bieren wil maken. In Engeland doen ze overigens niet anders. Ik heb deze zomer een wandeltocht in Wales gemaakt met het gezin en bijna alle bieren daar vallen onder het label van session beers. Maar je kunt wel genieten van de moutigheid en/of de hoppen. En een paar pints bij het eten, da’s geen probleem, ook niet de volgende dag, als je weer die berg op moet!
Kortom, het nieuwe brouwseizoen begint met nieuwe ideeën. De eerste batch staat al weer bij 11 graden te vergisten. Een pilsner, die ik straks ga splitsen en met een paar verschillende dry hops ga lageren. Kijken wat dat oplevert aan smaken,
 
Proost, Ben