Archief

In een archief is het meestal niet vrolijk vertoeven. Alhoewel, samen met een leuk collegaatje iets opzoeken…!? Meestal is het daar wat muffig, donker en vaak erg stoffig. Dat is de gangbare typering van een archief. Maar tegenwoordig zijn er ook archieven die juist héél schoon zijn, goed verlicht en met frisse lucht. Denk maar eens aan het archief van zaaizaden in Spitsbergen. Het archief waar ik mee werk gaat die tweede kant op. Fris en schoon maar beslist niet licht.

Ik ben op deze archief-vorm gekomen om een gewoonte te doorbreken. Een gewoonte die bij brouwers, inclusief mijzelf, nog wel eens voorkomt, namelijk de neiging om je bier te vlug te drinken. Daarbij heb ik het niet over het proeven. Dat laatste doe ik meestal een 14 dagen ná het bottelen met het doel een indruk te krijgen van de smaak van het bier en om te controleren of de nagisting op de fles goed op gang is gekomen. Wat ik bedoel is het drinken van het nog niet rijpe bier.

Het is ook een tantaluskwelling:

• brouwdag: 1 dag,
• hoofdvergisting: 7 dagen,
• nagisting: 14 dagen,
• bottelen: 1 dag,
• lageren: minimaal 14 dagen.
• Ja, het is alles wel een ‘circa’ aantal dagen, maar toch. Het bier kan eindelijk, pas na zo’n circa 40 dagen voor het eerst fatsoenlijk gedronken worden!

Eindelijk mag je ná die tijd van je, natuurlijk heerlijke, biertje gaan genieten. Maar wanneer het bier dan zó lekker - en het weer zo dorstmakend is, dan is het kratje leeg voordat je eigenlijk goed in de gaten hebt. Zo ging het bij mij ook. Ik zeg: ‘ging’, want ik heb een oplossing voor mezelf gevonden. Een soort ontsnapping aan het fatale ‘laatste’ biertje dat zo lekker was. Ik zet ze namelijk weg in mijn bier-archief.

Bij elke brouw zet ik 6 flesjes meteen op een andere plaats. UIT HET ZICHT! Want ook hier geldt: uit het oog is uit het hart. Het is natuurlijk jezelf voor de gek houden, want ik weet best wel dat ze er zijn, die opzij-gezette biertjes. Maar omdat je ze niet ziet op de plaats waar de andere biertjes staan, zorgt dat ervoor dat je ze tòch een beetje ‘vergeet’. En dát, dat komt de smaak ten goede.

Nu ben ik nog niet zo lang aan het bier-archiveren, want mijn oudste biertje is pas 8 maanden oud, een Kriek. Toch zijn het bij elkaar alweer 42 flesjes die, donker en koel, zijn weggezet in een hoekje van mijn brouwerijtje.

Al eens eerder had ik een biertje, niet doelbewust, vergeten en ik ken ook de verhalen van ‘vergeten’ biertjes van maanden en/of jaren oud. De smaak van mijn oudje was verrassend ‘vol’. Daardoor kwam ik op het idee van een bier-archief. Straks, over 4-5-6-7 maanden kan ik met een brouwbroeder, lekker genieten van ‘ouwe biertjes’.

Proost!