Delirium, januari 2017

Dun

Dus… een nieuw jaar. En wat doen we dan? Goede voornemens! Niet iedereen, daar ben ik van overtuigd en ik zou het mezelf ook niet moeten aandoen. Maar goed, toch gedaan. Er moet dus wat (veel) af. En dan staat bij mij natuurlijk ‘bier’ als zondebok bovenaan, want de alcohol daaruit wordt omgezet in vet en daar heb je de boosdoener al. Hoe gaat we dan minderen? Dat is en blijft lastig. Rigoureus is natuurlijk helemaal niets meer drinken en verder dan ook nog eens niet snoepen en zeker niet teveel eten. Ofwel, dat wordt afzien!

Ondertussen kunnen we dan mooi eens kijken wat er nog aan het bier zelf gedaan kan worden. Want dat is natuurlijk het mooiste van zelf bier maken: je bepaalt dus ook zelf wat er in zit. En wat er bij zit. Worst, kaas pinda's en weet ik wat je zoal bij je bier kunt nuttigen. Misschien is dat het makkelijkste om te laten staan. En dat begint bij het boodschappen doen, want in de supermarkt bepaal je natuurlijk al wat je in huis haalt. Dus geen kaasjes, worstjes, enz. meer meenemen. Ok, dat is stap 1.

Helaas is dat natuurlijk niet genoeg, want het bier zelf blijft natuurlijk een grote bron van calorieën. Hmm, wat kunnen we daar nog aan doen. Kortom ik ben gaan experimenteren met ‘ander’ bier. In Amerika kennen ze een ‘light’ vorm van een aantal bekende soorten bier. Door goede reclame campagnes is light beer daar een enorme bestseller geworden. Op de site fooducate.com beweren ze zelfs dat 7 van de 10 verkochte bieren inmiddels light bieren zijn. Die light bieren nemen zomaar 45% van de verkochte bieren voor hun rekening. Big business dus. Eén op de vijf verkochte bieren is daar zelfs een Bud Light. Wow!

Goed, wat is dan een Light bier? In bier zitten twee ‘dikmakers’. Dat zijn de alcohol en de koolhydraten. Daar moet dus wat aan gedaan worden. De alcohol neemt de meest calorieën voor z’n rekening. Daar moeten we dus mee beginnen. Dus ik heb een bier gemaakt door simpel gezegd minder mout te gebruiken. Op zich was dit natuurlijk al bekend. Ik maak vaker Engelse bieren. In sommige daarvan zit soms maar 3 - 3,2 %. Dat is al helemaal niet veel meer. Daar kan ik nog bij zeggen, dat die bieren toch echt nog heel smaakvol kunnen zijn. Dan moet je natuurlijk wel van Engelse bieren houden.

Maar het moet nog beter, of eigenlijk nog lager. Nou kennen wij in Nederland al die 2 of 2,5% biertjes zoals de inmiddels razend populaire Radler biertjes. Mijn probleem hiermee is dat deze niet lekker zijn. Zal wel aan mij liggen, want volgens mij worden ze goed verkocht. Ik zag ook nog eens een Wieckse Ice Tea Green variant. Te koop met 2% en met 0%. Ik heb de 2% variant geprobeerd en deze is wel ok, maar d’r zit zo’n laf zoet smaakje aan. En dan klopt als je ziet wat er allemaal in zit. O.a. suiker. Dus geen biertje om er meer van te drinken.

Dus zelf maar wat maken met, zoals gezegd, minder mout. Het verwijderen van alcohol uit een zelf gebrouwen biertje is niet te doen, dus beter voorkomen dat het er in komt. Dus ben ik een bier gaan maken met zeer weinig mout (ca 2 kg). De wort hiervan heb ik meteen weggegooid en toen ben ik de bostel gaan uitspoelen met heet spoelwater. Dan krijg je een bier met nauwelijks kleur en, heel belangrijk, heel weinig alcohol. D’r zit gewoon niet veel voeding voor de gist meer in. Het biertje werd net iets meer dan 1%. Dat was netjes voor een thuisbrouwsel. Jammer was het ook naar niets meer smaakte. In de volgende batch heb ik dat gecompenseerd met meer hop. Dan krijg je een soort IPA, waarbij je eigenlijk bijna alleen nog maar hop proeft. Geeft niet, ik vind hop juist lekker.

De kunst was nu dus de juist hopsoorten te combineren. Daarnaast wilde ik eigenlijk nog minder alcohol in het bier. Nog minder mout dan? En nog verder spoelen? Hmmm… weet je wat? Als we nou die stap van het maischen helemaal overslaan? Dan hoef je ook niet te schroten en wordt het ineens een veel korter proces. Je gebruikt namelijk alleen nog maar water dat je kookt met hop. Je kunt nog wat kruiden toevoegen en klaar ben je. Hier zit dus helemaal geen alcohol meer in. Precies wat je wilt. Maar waarom dan nog koken? En dan vooral, waarom zo lang? Ik heb inmiddels een lekker mengsel van kruiden en hopsoorten bedacht en het ontstane smaakwater (bier kunnen we hier niet meer noemen) gebotteld.

Dan blijkt dat wanneer je een flesje opent en inschenkt dat er natuurlijk van schuim geen sprake meer is. Ook niet van kleur of bubbels trouwens. En wat me ook opviel is dat de smaak wat tegenvalt als ie uit de koelkast komt. Ik ben het dus gewoon op kamertemperatuur gaan drinken. Maar ook dat was niet helemaal geweldig. Het blijkt dat het lekkerders is als het warmer is. Net als met gluhwein.

Ik heb het proces nog wat getweakt en ben uiteindelijk op kleine buideltjes met hop en kruiden uitgekomen. Deze buideltjes hang ik nu in gekookt water. Dat schenk je ook liever in een flinke beker met een groot oor dan een glas. Paar minuten laten trekken en klaar. Ik heb al een paar verschillende soorten combi’s gemaakt en kan heerlijk genieten van een heerlijk gehopt, alcoholvrij en zo goed als calorievrij kopje… hopthee!

Proost!