Terug naar overzicht

Wir leben Bier

tww augustus 2013
Door: Ben Uijtenhaak

'Wir leben Bier'. Een directe verwijzing naar de slogan van een Duitse autofabrikant. Wat zij met auto’s hebben dat hebben Gery en ik sinds de brouwcursus, een kleine twee jaar geleden, met bier. Waar wij komen zijn wij op zoek naar onbekende bieren die wij nog niet eerder hebben gedronken. Zo hebben wij ergens in het koude en natte voorjaar een flesje Benno en een flesje Gregorius op de kop getikt van de brouwerij van Stift Engelszell.  Sinds 15 oktober 2012 mag dit Oostenrijkse klooster zijn bieren verkopen als authentiek trappistenbier. Uit de opbrengst van de verkoop van deze bieren wordt de restauratie van het klooster en de abdijkerk gefinancierd.

Met het uitblijven van zwoele zomeravonden heb ik mij ’s avonds maar eens gewaagd aan de Gregorius, een donkere (!) tripel. Ineens stond onze vakantiebestemming vast. Dit jaar zou het Oostenrijk worden.

Met het beladen van de auto ging er ook een lege krat mee zodat we onderweg wat bier voor thuis konden verzamelen. Aldus gingen we op pad. We zouden de reis in twee dagen doen met een overnachting  in Wolnzach. Dé hopstad in het centrum van de Hallertau! Ondanks de files en omleidingen arriveerden we op tijd op onze bestemming om nog een bezoek te brengen aan het Deutsches Hopfenmuseum. Nu wisten we al wat over het hoe en waarom en het verbouwen van hop maar het was erg interessant om meer te leren over de verwerking en de handel in hop. Met name hoe het er vroeger aan toe ging. Zwaar en arbeidsintensief werk. Gewapend met een fles hoplikeur, chocolade met hopvulling en een fles bierazijn uit de museumwinkel togen we vervolgens naar ons onderkomen voor die nacht: hotel Hopfengold. De eerste souvenirs waren binnen.

De volgende twee weken van onze vakantie is de temperatuur niet meer onder de 34 graden geweest. Mooi dorstig weer dus we hebben aardig wat bier geproefd. Op het alom verkrijgbare Märzen bier waren we snel uitgekeken. Van het plaatselijke Villacher Dunkel konden we ook niet echt wild worden maar in de supermarkt hebben we heerlijk Weizenbier gevonden.

Deze lichte en donkere Weizenbieren van brouwerij Edelweiss zijn in het verleden diverse malen met gouden medailles bekroond. Jammer dat we niet wat meer mee naar huis hebben kunnen nemen. In de non-food afdeling van die zelfde supermarkt vonden we ook nog eens bijpassende weizenglazen met schitterend ingegraveerd hopmotief voor een prikkie. Samen met een flinke steen van een bergtop vormen  deze glazen een blijvend souvenir van de vakantie.

De terugreis hebben we eveneens in meerdere etappes gedaan en deden we de laatste clubexcursie nog eens dunnetjes over. Langs brouwerij de Kroon in Neerijse voor een natje en een droogje en de volgende dag naar Leuven waar we tijdens de excursie een beetje weinig tijd hadden om de stad te bekijken. Wederom was het bezoek aan Leuven van erg korte duur. Het was zo heet in de stad dat we na een koude cola maar weer snel in “Das Auto” met de airco op maximum naar huis zijn gegaan.

Als het aan mij ligt blijft dit weer nog even aanhouden zodat we 30 augustus een tropische clubbarbecue gaan beleven. Tot dan!

Links

Terug naar overzicht