Excursie Düsseldorf

Een stukkie schrijven, stilte in de bus. Eigenlijk begreep ik de volgende dag pas wat Nico bedoelde. Schrijven doen we niet meer. Tegenwoordig typen of mailen we een stukkie. Drank, vermoeidheid wie zal het zeggen. Geen reactie betekent Nico aan de bak. Zal deze keer niet gebeuren. Dus ga ik er ff voor zitten. Dus klim ik zelf maar in de pen. (haha) Ok komtie dan hè.

De Borftse BierBrouwers een daggie uit. ‘s Morgens 7.00uur afgesproken maar helaas nog geen Arjan en Baukje. Gerrit gaat informeren want de taxi, lees auto van Jan, staat al een kwartiertje voor. De lezing was dat het lag aan Baukje, die komt wel eens wat later. Met een volle thermoskan op pad. (bedankt Gerrit)

Bij het station aangekomen, volgens de tomtom, een parkeerplaats gezocht. We rijden achter een auto aan die naar ons inzicht de weg wist. Hij ging resoluut een mooie overdekte parking binnen. Wel raar geen kaartjes automaat. Buiten via de interkom om advies gevraagd. Volgens deze informatie kon het helemaal niet. Maar we staan al binnen zei ik gevat. Nou dan staat jullie auto in ieder geval droog was het antwoord, einde conversatie. Een vriendelijke douanier vertelde dat het hek al een tijdje kapot was evenals het toegangshek voor personen. Als het in de loop van de dag gemaakt zou worden hoefden we ons alleen maar bij de receptie te vervoegen.

Wij richting bus, alwaar ik direct herkend werd, als de fotogenieke brouwer uit de krant. Wat verdere introductie overbodig maakte. Wachtend op de bus die wij al aan de, volgens de excursie commissie, verkeerde kant van het station hadden gespot, was gearriveerd. (ook al volgens een tomtom)

Na vertrek werden we door Christopher en Louis getrakteerd op koffie. Ik was het proefkonijn en constateerde een iets te sterk bakkie. Later bleek dat het pas na zo’n drie Altjes was geneutraliseerd. Na een voorspoedige reis arriveerden we in Düsseldorf bij Brauerei Ferdinant Schumacher, alwaar we in twee groepen van een interessante rondleiding genoten. Hermans ogen begonnen te glimmen bij een open bak vergistend bier. Ik durf het bijna niet te vragen maaaaaar. Deze stoute schoenen en een goed gemutste 2e brauwmeister leverde hem een echte (wij noemen hem Schumacher) pot gist op. Zijn dag kon al niet meer stuk.

Na een alt gedronken en wat gegeten te hebben, veel voor weinach zou deze van origine hagenees zeggen, werden we met een tijdslimiet op verkenningstocht gestuurd. De BBB-ers hadden elkaar voor deze dag trouw gezworen en gingen gezamenlijk op pad. Al snel was ons eerste Alt-haus gevonden. Im Weissen Bären leek ons nix dus op naar Zum Schlüssel. Alwaar we door een zeer sjaggie bedienende ober werden voorzien van een alt. Hier moesten we staan dus snel verder. We streken enkele meters verder neer voor een nieuwe alt. Deze smaakte dan ook beter. Na nog wat rond gekeken te hebben weer een nieuwe alt geprobeerd. De tijd begon te dringen dus richting Zum Uerige, alwaar we er nog een probeerde. Deze was volgens een aantal de beste, waar niet iedereen het mee eens was. Het aller aardigste van dit alles is dat wat we straks ook aan alt brouwen, het altijd een goede zal zijn. De diversiteit in smaken is enorm.

Gezamenlijk op zoek/weg naar de bus. Alwaar de champagne werd ontkurkt. Deze bleek niet voor ons, dus dan maar de in bus op weg naar Kreveld. Zonder rotonde aan te doen, iets wat moest volgens Dirck. Maar vele tomtoms leiden de weg naar Brauwhaus Gleumens. Ook hier weer twee groepen. Vermakelijk werd, door de andere groep, via de ruit van de brouwerij, het glas geheven. Zij al aan het gratis bier terwijl wij nog moesten bestellen. Ook deze rondleiding was een leerzame. Wat je al niet met de beschikbare ruimte kan doen. Terwijl een overenthousiaste brauwmeister honderd uit vertelde. Hier weer een maaltijd genoten. Iets wat voor enkele toch iets teveel van het goede was. Maar smaakte er niet minder om. Nadat we de vrouw/man nog drie flesjes in ontvangst mochten nemen de bus weer in. Hier probeerden Louis en Gerrit zich van enkelen er een paar af te troggelen. Nadat velen zich in een slaaphouding hadden gezet gingen we op huis aan. Helaas werken ze overal en altijd aan de weg dus voor ons een kwartiertje oponthoud. Na een verder vlot en rustig verlopen reis, op enkele hitte en koudegolven na, arriveerden we net iets later dan gepland bij station Hoofddorp. Waar enkele leden het plots op een lopen zette. Geweldig dat openbaar vervoer dat doet dingen met mensen dat je niet voor mogelijk had gehouden.

Ook de BBB-ers gingen op zoek naar hun auto. Bij de garage aangekomen bleek deze gesloten ook het personen toegangshek zat pot dicht. Niemand te zien, receptie gesloten, daar sta je dan midden in de nacht. Wij hier, dan hek, daar auto. Jan probeerde onder het hek door te komen, iets wat geen van de andere zou zijn gelukt. Rustig liep hij naar de auto. Startte deze en reed tot vlak voor het hek. Gerrit prevelde laat hem a.u.b. open gaan. En sesam open u gebeurde. Nadat Baukje, onze bob, het stuur had overgenomen huiswaarts gereden.

Hierbij wilde ik nogmaals de excursiecommissie in het bijzonder en de excursie leden bedanken voor de voor mij zeer geslaagde dag.

Uw reporter Ronald