Brouwer in Beeld: Theo Jongewaard

Elke maand zetten we in Brouwer in Beeld een van onze leden in de schijnwerpers. Want achter elk glas thuis gebrouwen bier schuilt een verhaal. Over hoe het begon, de weg die de brouwer heeft afgelegd, de eigen stijl van brouwen, ups en downs, maar vooral het delen van onze passie: bier brouwen. Deze keer spreken we met: Theo Jongewaard.

Mijn naam is Theo Jongewaard (links) en ik brouw samen met Gert Oudshoorn (rechts). We brouwen sinds 2019 elektrisch met een Speidel. We brouwen bij Gert in de tuin onder een afdak. Daarvoor deden we het met pannetjes en op gas. Ik ken Gert van de brouwcursus, die door Titus en Theo werd gegeven. Toen zaten we bij elkaar in het groepje. We hadden zoiets van: “ja, als je het nu niet gaat doen, dan komt er helemaal niks meer van.” Ik heb wat spullen gekocht, hij heeft wat spullen gekocht en toen hebben we gewoon een paar keer afgesproken. En dat beviel eigenlijk wel goed dus dat zijn we blijven doen.

Het eerste brouwsel was een of ander compleet pakket. We hebben afzonderlijk wel gebrouwen met zo'n blik met siroop wat je dan moet verwarmen en wat je daarna laat vergisten. Maar daar werd ik een beetje chagrijnig van. Want die smaak, daar kon je eigenlijk helemaal niks aan regelen of veranderen. Het is wel bier geworden maar het leek niet op blond bier, wat het wel had moeten worden. We zijn in die tijd ook lid geworden van 't Wort Wat! en hebben deelgenomen aan brouwdagen. Dat was toen ook wat makkelijker. Je neemt je spulletjes en je gaststel mee. Het was leuk om te kijken hoe andere mensen aan het brouwen zijn. Je ziet allemaal verschillende apparaten, soms hebben ze zelf iets in elkaar geflanst. Soms heel inventief, soms heel vernuftig. Dat was leerzaam en goed voor het ontwikkelen van de brouwskills.

Ik heb wel eens een beetje geblunderd met een brouwsel. De eerste Milk Stout had ik in de trapkast gezet. Toen had ik nog geen klimaatkast. Het was in de winter en ik had mij niet gerealiseerd dat daar verwarmingsbuizen in de vloer zaten. Veel te warm natuurlijk en dus is die batch mislukt. Toen werd het wel tijd om een klimaatkast te bouwen. Met een Milk Stout uit de klimaatkast ben ik dit jaar bij het ONK tweede geworden.

Bier lager ik minimaal 2 weken bij een temperatuur van ongeveer 5 graden, met voorkeur voor 4 weken. Ligt ook een beetje aan onze brouwagenda. Langer lageren lijkt het bier wat evenwichtiger, meer in balans te maken. Het volgende brouwsel in de planning wordt een Vienna Lager. Een ondergistend bier wat daardoor langer zal duren, dat is wel een interessante uitdaging.

Misschien een tip voor startende brouwers. Let op je hoeveelheid bottelsuiker. Een buurman brouwde een Russian Imperial Stout met 7 gram bottelsuiker per liter, dat is teveel CO₂. Bottelsuiker varieert uiteraard wel per biertype. Bottelgist gebruiken wij trouwens niet. En wat iedereen zegt, werk schoon!