Terug naar overzicht

Dolfijnen en bier

tww december 2016
Door: Donovan Larmonie

Tegen deze tijd begin ik altijd te denken aan de zomer. Wat valt er te doen of wat gaan we doen? Zal afgelopen zomer leuker zijn dan de komende zomer? De vorige zomer was wel een goeie. Ik heb toen wat tijd doorgebracht aan de westkust van Florida en als je me vraagt waar ik nu het meest van heb genoten: de zon, het strand of het bier? Lastige keus, maar ik ga toch voor het bier. Ik was er al eerder geweest dus ik hoefde niet meer stiekem te kijken of er misschien een leuk brouwerijtje in de buurt was. Die zijn er tegenwoordig genoeg.

Als je van de Amerikaanse biercultuur wilt genieten, denk ik in de eerste instantie aan Oregon, California of Colorado. Florida stond niet altijd bekend als craft beer (speciaalbier) oord maar daar komt in hoog tempo verandering in. Alleen al als ik kijk naar het aantal brouwerijen in de Tampa Bay regio. In deze regio zijn er een aantal brouwerijen. Dunedin Brewery, Cigar City Brewery, Rapp Brewing, Barley Mow, Green Bench, Cycle, 7th Sun, Pair O' Dice, 3 Daughters, Mad Beach Brewery, Coppertail. En dit zijn alleen de brouwerijen die ik heb bezocht. Het lijstje wordt elke maand langer.  Het leuke is dat ze allemaal wel iets unieks en onderscheidends hebben.

Dat ze ook daar lekkere IPA’s maken mag je wel verwachten. Maar als bierliefhebber is het altijd interessant om iets nieuws op de bierkaart te zien. Waar veel brouwers mee experimenteren is het stokpaardje uit het Florida bierlandschap en dat is hun eigen versie van de Berliner Weisse: de Florida Weisse. De Florida Weisse heeft dezelfde basis als de Berliner Weisse maar dan gebrouwen met (tropisch) fruit zoals passievrucht, mango en guave om het een wat frisser en tropischer karakter te geven. Past lekker bij het warme weer. Dat ze van de Berliner Weisse met haar mooie zure smaak hun eigen variatie hebben gemaakt, illustreert voor mij de stijgende populariteit van de “sour beers” in Amerika.

Het leuke van deze brouwerijbezoekjes is dat je lekker veel inspiratie kan opdoen voor je eigen brouwsels. Bij de Greenbench brewery heb ik waarschijnlijk een van de lekkerste brown ales gedronken. Dit was dus precies hoe mijn bier ook moet smaken. Dat wordt lekker experimenteren dus. Het zal waarschijnlijk pas na tien keer proberen de beoogde smaak hebben maar goed, ik heb nu iets waarmee ik mijn eigen recept mee kan vergelijken. Bij deze brouwerij heb ik ook een van de meest interessante  bieren in tijden gedronken: Les Grisettes. Dit bier is gebrouwen met onder andere spelt, boekweit, rogge en haver en vergist met wilde gist. Net als de naam en de ingrediënten doen vermoeden, zal het wel een uitdagend bier zijn om te brouwen.  

Een ander bier dat absoluut mijn aandacht had is de Habanero Pale Ale van Pair O' Dice. Als je habanero (vergelijkbaar met Madame Jeanette peper) hoort denk je zeker “dat zal wel een of ander ongenadig pittig bier zijn”. Maar niets is minder waar. Dit bier geeft maar een zacht, warm gevoel op de tong, vergelijkbaar met een kleine hoeveelheid zwarte peper. De rest van de volle smaak is een prima balans tussen de smaak van de mouten, hop en de smaak van de habanero (zonder het hete gedoe). Naar mijn mening een geweldig bier en ook weer een absolute inspiratie voor mijn toekomstige brouwsels.

Speciaalbier is hot in Florida en dat zie je ook aan de groei van het aantal brouwerijen. Maar de groei trekt ook ongewilde aandacht. In Amerika heb je het drie-laags systeem waarbij een onderneming zich alleen mag bezighouden met de productie òf distributie òf de verkoop van alcohol. Niet met meerdere van deze drie activiteiten. De kleine brouwerijen maken gebruik van een of twee vrijstellingen. Deze vrijstellingen zijn jaren geleden in het leven geroepen toen Anheuser-Busch het attractiepark Bush Gardens oprichtte en daar ook hun bier wilde verkopen. Door de vrijstelling mag een brouwerij met het oog op de promotie van het toerisme haar gebrouwen bier verkopen als zij daarvoor een geschikte ruimte hebben, de tasting rooms.  Het bier mag en kan alleen bij de brouwerij genuttigd worden. Omdat op deze manier distributeurs en verkopers aan de kant worden geschoven proberen ze deze regels aan te vechten. Mochten de distributeurs hun gelijk krijgen, dan kunnen de kleine brouwerijen geen tasting rooms meer opzetten. En dat is nu vooral in het begin de manier om hun geld te verdienen. Ook het afvullen van growlers bij de brouwerijen was lange tijd een doorn in het oog van verschillende partijen omdat het een vorm van distributie van bier is. Die discussie is overigens voor nu afgelopen en de brouwerijen mogen een wettelijk bepaalde hoeveelheid bier in growlers verkopen.

Maar goed, brouwers staan vrij om een eigen brouwerij op te zetten. Om een brouwerij te starten moet je hier ook aardig wat papierwerk doen. Niets vreemds eigenlijk. Maar het verhaal achter de administratieve rompslomp is best grappig. De overheid wil het namelijk niet al te makkelijk maken voor de grotere brouwers om de kleine brouwerijen over te nemen. Leuker nog, de overheid wil niet of wil voorkomen dat de georganiseerde misdaad (lees: de maffia) zich bezighoudt met de productie van alcohol. Een leuke erfenis uit de tijd van de drooglegging. Als brouwer/brouwerij moet je bijvoorbeeld niet alleen kunnen aantonen hoe je aan je geld bent gekomen maar ook je financiële stromen tot 3 jaar voor de opening van je brouwerij kunnen verklaren.

En na wat geflirt, hard-to-get spelletjes en een paar dates is het huwelijk tussen AB InBev en SAB Miller inmiddels ook een feit. Wat dat zal betekenen voor de speciaalbier markt zullen we zien. Interessant is dat er in Amerika een onderzoek naar AB InBev loopt omdat ze ervan worden beschuldigd groothandelaren over te nemen om zo de groeiende concurrentie van onafhankelijke brouwers te beperken. Wordt vervolgd dus.

En hoe zat het ook alweer met die dolfijnen? Op weg naar het strand om dolfijnen te spotten stopten we even bij een lokale slijterij om iets lekkers te halen. Daar stonden twee flessen Emelisse Blond die, gezien de oude labels en het laagje stof, al een tijdje in de winkel stonden en daar nog wel even zullen staan. Bij het zien van de dolfijnen moest ik nog even aan die arme flesjes denken.

Bronnen

Terug naar overzicht