Ben Bierbrouwen

Deze maand gaan we met zijn allen de Egyptische oudheid herbeleven. Althans dat geldt voor de actievere brouwertjes onder ons die het clubrecept hebben gekocht.

Op de clubavond werden helaas de buisjes gist niet afgeleverd. Die staan nog ergens bij een pyramide te wachten op transport. Niet getreurd, de inkoopcie heeft nog wat zakjes drooggist bij zich.

Het was wel even opkijken van de Teff eragrain, een piepklein korreltje, zodat (in mijn geval) 375 gram een heuse volle zak piepkleine korreltjes opleverde. Tja, wat daarmee te doen. Vermalen gaat echt niet. Daar ik geen giststarter hoefde te maken had ik bedacht dat ik wel maandag zou kunnen brouwen en toen ik zondagavond thuis kwam heb ik meteen de Teff op het vuur in een klein pannetje geplaatst en daarna tot de volgende ochtend weggezet. Toen toch even de rest van het pakket gepakt en het recept verder bekeken. Hmm, die 900 gram tarwe- en gerstvlokken zitten toch niet bij de mouten? Nee, klopt, ze zitten er helemaal niet bij!!! In paniek de inkoopcie gebeld, die natuurlijk geen thuis geeft. De een had niets ingepakt, kon het dus niet weten en de ander was natuurlijk meteen al gewaarschuwd en nam zijn mobiel gewoon niet op. Tja, een brouwer moet toch wat en aldus de volgende ochtend naar de Dekamarkt (die is tenminste op maandagochtend open) en een pak Zonnatura muesli gehaald. Daar zitten hopelijk niet teveel conserveermiddelen in. En thuis uitpluizen natuurlijk want al die rozijntjes en stukjes banaan moeten er uit… Tja, ontslag voor de inkoopcie, het niet uitkeren van hun bonus en verplicht havermout eten van mijn pakket, daar zou onze briefwisseling straks vast over gaan.

Ondertussen is de Teff helemaal de pan uitgerezen en is het een grote dikke harde massa geworden. In brokstukken bij het maischwater gestort en naderhand met de hand wat fijner gemaakt. Dit is wel een echt recept uit de oude doos, zeg…

Maar de wort wordt netjes door de enzymen ontleed en het wordt gaandeweg makkelijker door de brei te roeren. En zoet smaakt het ook en uiteindelijk is de zetmeelproef aan het eind prima. En, ook belangrijk bij zo’n stort: gelukkig loopt er niets vast tijdens het spoelen. Bij het zien van de brei die overblijft blijkt toch wel dat ik heel veel kleine stukjes gedroogde banaan moet hebben gemist. En andere onbekende granen… Nadat de wort op het vuur is gezet, zet ik drie grote dadels in warm water met wat sulfiet (om alvast enkele wilde gistjes af te schrikken). Ook heb ik besloten toch een beetje hop te gebruiken, want anders moet dit bier wel heel snel worden weggedronken. Misschien zou het wel leuk zijn om het twee weken voor een feestje te maken, zonder de hop en het zo uit de gisttank te schenken. Dan gaat het pas echt lijken op wat men vroeger deed. Maar ik heb over 2 weken geen feestje, dus toch maar gisten, lageren en bottelen… Voor het volgende feestje dat zich aandient.

Dat doet me denken aan een feestje, heel erg lang geleden. Ik speelde destijds in een groepje Indianen muziek uit Bolivia en Equador, en had me door de mensen die hier in Nederland vaak in de steden speelden laten uitleggen hoe je Chicha moest maken: maisbier volgens indianenmethode. Dus ook ik gooide in een volle emmer water flink wat mais, rozijnen en suiker bij elkaar en ach, je wist toen niet beter, je gooide er wat tabletten biergist bij, van de drogist die beweerde dat ‘gezonde’ mensen dat slikten. Na een week zag het eruit alsof de Zuid-amerikanen al langs waren geweest en te diep in de emmer hadden gekeken. Maar na het weg halen van de gistende massa kwam daar toch een heel acceptabel en fris drankje te voorschijn. Niettemin ging iedereen na het verplichte glaasje over op een meer bij de tijd passende alcoholische consumptie.

Maar goed, ik ben met experimenteel oudheidkundig onderzoek bezig: de laatste 10 minuten gebruikt om stukjes dadels bij te voegen, daarna de kruiden en op het eind de dikke honing. Dan het vuur uit, en hevelen maar. Onderin de pan bevindt zich een enorme klont eiwitten, veel meer dan normaal. Van de muesli?

Ik haal het SG netjes, maar kom wel wat litertjes tekort. Maar dat kan wel kloppen door al dat geschuif met ingrediënten. Dat zal men in Egypte ook wel normaal hebben gevonden. Wat je te vergisten had, dat ging in de pan. Als het maar bier wordt…

Ben benieuwd naar de andere oudheidkundigen onder ons.

Proost, Ben