Ben Bierbrouwen, oktober 2013

U weet, de ‘r’ zit weer in de maand. En dus voor enkele onder ons een reden om weer naar de vitamines te grijpen, voor anderen juist een reden om de pannen weer op het vuur te plaatsen en uit de onderste regionen van de vriezer de lekkerste hopsoorten te voorschijn te halen.  Een bijkomend voordeel voor die laatste groep (de brouwers) is ook dat hij die vitamines en sporen elementen helemaal niet meer nodig heeft, die krijgt hij wel van zijn gistjes door gewoon de fles leeg te drinken…

En vind je niets in de vriezer, geen probleem als je de plant gewoon in de tuin hebt staan natuurlijk, en aan het oogsten bent geweest. Ook een must voor deez brouwer, maar misschien ook wel weer een experiment dat kan mislukken…. Zoals mijn gagel, nu twee maal aangeplant: twee maal resteerde mij een dode tak met beschimmeld blad. De begeleidende kenner, die mij de planten had bezorgd, kon niet anders dan over zijn hoofd krabben en wat sputteren over 'te veel schaduw' en 'tja… hij vindt het hier niet zo leuk'. En dat in mijn natuurlijk aangelegde moerasje! Sommige planten herkennen een win win situatie gewoon niet. Zij die plek, ik hun katjes…

Maar goed, normaal staan bij mij in september al twee of drie vaten te rijpen, maar dit keer ben ik wat afhoudend. Op een ‘grand cru’ kloon na (een cadeau voor de zus van mijn vrouw, en eh… toch weer effe lekker aan de brouw), heb ik eigenlijk even geen plekje meer over voor nog meer voorraad. En daarbij heb ik het afgelopen seizoen al zoveel ideeën verwezenlijkt. Kortom, nu ook eens tijd voor andere zaken.

Zo mocht ik een lezing houden voor de Rotary van Leiderdorp. Over bier en bierbrouwen, gecombineerd met een proeverij. Het werd een lange avond, met een groep mensen die aan mijn lippen hingen over de geschiedenis van bier, zijn definitie, de types, etc. En met errug veel plezier de lekkere bieren tot zich namen. Met name de koffie porter van Klein Duimpje en de Aaipiejee van JanWillem werden bewonderd, maar men werd stil (of eerlijk gezegd, flink druk) bij een glas houtgelagerd kriekenbier van Petrus. Wow, wat een patser, alleen jammer van die amandel essence toevoeging. Dat gaat mij althans weer te ver. Maar de meest verstokte wijndrinker gunde zichzelf toch een leuke avond. En nu weten ze ook meteen hoe je aan zoveel typen bier komt. Alhoewel mij werd toevertrouwd door menig luisteraar dat thuisbrouwen er echt niet in zat. Want wat moest je op zoveel dingen letten… waar wij als brouwers al helemaal niet meer zo bij stil staan, dat gaat ongemerkt.

De avond was bedoeld om leden te werven en nee, ik ben geen lid geworden. Per slot van rekening hoor ik al bij 't Wort Wat!

Proost, Ben