In deze Nieuwsflits :

• Inleveren bier clubkampioenschap
• Inschrijving Brouwdag 26 november open

CLubkampioensachappen
Bericht van de commissie clubkampioen

Het inschrijving voor de clubkampioenschappen via de website staat open.
Het  inleveren van de bieren is op de clubavond van oktober
Inleveren wedstrijdbieren APA (A) en Barley Wine (D)  op clubavond oktober. 
Wij gaan ervan uit dat inleveren  op de clubavond kan, mocht het niet zo zijn (door Corona maatregelen of andere omstandigheden) dan kunnen  de bieren bij verschillende adressen ingeleverd worden, net zoals vorig jaar.
LET WEL OP dat de formulieren bij de flesjes blijven, bijvoorbeeld met elastiekje eromheen
 
De keuring zal (onder voorbehoud) plaatsvinden op de clubavond van november
 
We hebben ervoor gekozen om geen limiet aan de in te leveren bieren te stellen, dit om alle brouwers hun “in coronatijd”  gebrouwen bieren te kunnen laten beoordelen.
Wij rekenen op een groot aantal bieren en zijn er klaar voor.

Brouwdag 26 november
Bericht van de brouwdag commissie

De inschrijving op de site is weer mogelijk. Tevens komen op deze brouwdag weer de cursisten van de brouwcursus.

Dark Heavy Winter Ale
Het bier wat we gaan brouwen op de brouwdag van Zaterdag 26 november 2022 is een afgeleid bier van een English Barley Wine. Het is wat de kleur betreft donkerder dan de stijl voor een English Barley Wine voorschrijft. In de middag wordt het vaak erg gezellig. Vele kijkers, proeven/ruilen van eigen gebrouwen bieren. Kortom, een gezellige clubmiddag, ook toegankelijk voor niet brouwers!
Let op! Je kunt nu ook opgeven of je als beginnende brouwer hulp nodig hebt tijdens het brouwen. Je geeft dan bij het invullen aan dat je een brouwbuddy wenst. Ervaren brouwers onder ons kunnen als brouwbuddy fungeren. Dit kun je ook aangeven bij het inschrijven via de website  in het leden menu.

Toch willen we graag de beschrijving van een English Barley Wine weergeven. Zowel als die wordt beschreven door de Beer Judge Certification Program (BJCP) uit de USA en het Bier Keurmeesters Gilde (BKG) uit Nederland.

Je bent natuurlijk vrij in het zelf bepalen van de kleurintensiteit door nog wat met de Carafa Special mout type 1 te spelen. Die is nu in het recept voor een batch van 20 liter op 100 gram bepaald. Meer of minder zal de kleur veranderen naar donkerder of lichter. 200 gram Carafa Secial mout type 1 levert een kleur op van 62 EBC, wat wel heel (te) donker is voor de stijl.

Het recept is in ‘Brewfather’ aangemaakt voor een installatie van ‘Grainfather G30’. Door de hoge storting van veel mouten is naar verhouding meer maischwater nodig dan standaard. Dit leidt ertoe dat het spoelwater wellicht minder is de je gewend bent. Je kunt her recept ook opnieuw inladen in ‘Brewfather’, als je daarover beschikt. Eenmaal ingeladen kun je een andere brouwinstallatie kiezen, waarmee dan ook de verhouding maischwater – spoelwater zich zal aanpassen.

De linken die je daarvoor kunt gebruiken zijn:
Dark Heavy Winter Ale met enkel leidingwater Lisserbroek: brewfather.app
Dark Heavy Winter Ale met behandeld leidingwater waaraan 33% Reversed Osmose Water is toegevoegd als ook wat Calcium Sulfaat (CaSO4); Brewfather.app
Op de brouwdag is zeker Calcium Sulfaat (CaSO4) nodig, ook bekend onder de naam ‘Gips’. Recepten zijn gebaseerd op toevoeging van Fosforzuur 80% om het maischwater en het spoelwater mee aan te zuren.
 
17D. English Barley Wine (Engelse gerstewijn) volgens BJCP
Algemene indruk: Een sterk en rijk moutig bier met een aangename fruitige of hoppige diepte. Een winterse sipper met een volle, stevige body en verwarmende alcohol.

Aroma: Zeer rijk, sterk moutig, vaak met een karamelachtig aroma in donkere versies of een licht toffeekarakter in lichtere versies. Kan een rijk karakter hebben met tonen van brood, toast of toffee. Kan een matige tot sterke fruitigheid hebben, vaak met een karakter van donker of gedroogd fruit, vooral in donkere versies. Het hoparoma kan variëren van mild tot assertief en is typisch bloemig, aards, thee-achtig of marmelade-achtig. Alcohol kan laag tot matig zijn, maar is zacht en rond. De aromatische intensiteit neemt af met de leeftijd en kan een kwaliteit ontwikkelen zoals sherry, wijn of port.

Uiterlijk: Kleur variërend van gouden amber tot donkerbruin, vaak met robijnrode highlights en aanzienlijke kleurdiepte. Mag niet zwart of ondoorzichtig zijn. Lage tot matige gebroken witte kop. Kan een lage hoofdretentie hebben. Briljante helderheid, vooral bij het ouder worden, hoewel jongere versies een beetje waas kunnen hebben. Hoge alcohol en viscositeit kunnen zichtbaar zijn.

Smaak: Medium tot hoog rijke, moutige zoetheid, vaak complex en meerlagig, met brood-, biscuit- en karamelmoutaroma's (meer toffee-achtig in lichtere versies) en met een gemiddelde tot hoge fruitigheid (vaak met aspecten van donker of gedroogd fruit). Bij het ouder worden komen deze fruitige componenten meer naar voren, en donkere versies zullen een hoger niveau hebben dan lichtere. Het hoparoma, de smaak en de bitterheid kunnen enorm variëren. Lichte tot sterke hopsoorten met een Engels karakter (bloemig, aards, thee- of marmelade-achtig) komen veel voor. De bitterheid kan licht tot vrij sterk zijn en met de tijd vervagen, dus de balans kan moutig tot enigszins bitter zijn. Sterkere versies zullen een beetje alcoholisch karakter hebben. De afdronk en afdronk kunnen matig droog tot matig zoet zijn, vaak afhankelijk van de leeftijd.

Oudere versies kunnen complexe oxidatieve of wijnachtige smaken ontwikkelen op een merkbaar maar niet prominent niveau. Bleke versies lijken doorgaans bitterder, beter afgezwakt en meer vooruitstrevend dan donkere versies.

Mondgevoel: Vol en taai, met een fluweelzachte, weelderige textuur, afnemend met de leeftijd. Een zachte warmte van oude alcohol moet aanwezig zijn, maar mag niet verbranden. Carbonatatie kan laag tot matig zijn, afhankelijk van leeftijd en conditie.

Opmerkingen: De rijkste en sterkste van de moderne Engelse Ales. Hun karakter kan in de loop van de tijd aanzienlijk veranderen; zowel jonge als oude versies moeten worden gewaardeerd voor wat ze zijn. Het moutprofiel kan sterk variëren; niet alle voorbeelden zullen alle mogelijke smaken of aroma's hebben. Lichtere variëteiten hebben niet de karamel en rijkere moutsmaak, en ook niet de donkerdere gedroogde vruchten - verwacht geen smaken en aroma's die onmogelijk zijn van een bier van die kleur. Meestal geschreven als "Barley Wine" in het VK en "Barleywine" in de VS.

Geschiedenis: Een moderne afstammeling van de sterkste Burton Ales. Bass nr. 1 werd in 1872 voor het eerst een gerstewijn genoemd. Traditioneel een donkerder bier totdat Tennant (nu Whitbread) in 1951 voor het eerst Gold Label produceerde, een goudkleurige versie. De originele stijl die afgeleide variaties inspireerde in België, de Verenigde Staten, en elders in de wereld.

Karakteristieke ingrediënten: Brits pale ale en kristalmouten. Beperkt gebruik van donkere mouten. Gebruikt vaak brouwsuikers. Engelse hop. Britse gist.
Stijlvergelijking: Minder hoppig en bitter, moutiger en fruitiger dan Amerikaanse Barleywine. Kan Old Ale overlappen aan de onderkant van het bereik, maar zonder zwaardere tekenen van leeftijd. Niet zo karamelachtig en vaak niet zo zoet als een Wee Heavy.

Vitale statistieken:
Begin SG: 1.080 - 1.120
Eind SG: 1.018 – 1.030
Alcohol vol.: 8,0 – 12,0%
Kleur: SRM: 8 – 22 of 16 – 44 EBC
IBU's: 35 – 70

Commerciële voorbeelden: Burton Bridge Thomas Sykes Old Ale, Coniston No. 9 Barley Wine, Fuller's Golden Pride, Hogs Back A over T, J.W. Lee's Vintage Harvest Ale, Robinson's Old Tom

Tags: zeer sterke, amberkleurige, bovengistende, britse eilanden, traditionele stijl, sterke ale-familie, moutig