Ben bierbrouwen

Kan het toch niet laten. Om nog iets te melden. Ik zit nu in een gemoedelijker gebied dan het westen. En je maakt hier en daar eens een praatje. Zo ook toen ik bij de kinderboerderij, vlak naast ons buurtje, een keer eieren ging halen. Bij het naar binnen gaan ontwaarde ik twee goedgemutste varkentjes die me hongerig aankeken en ik vroeg de aanwezige vrijwilliger of ze misschien ook bierbostel lusten. Dat kregen ze af en toe, maar dan in droge vorm. Na een lang gesprek over bier en brouwen, waren we het er over eens dat ik na mijn volgende brouwdag de bostel kon afleveren bij een van mijn buren, die het zou opvoeren aan de varkens (de boerderij is niet elke dag open).

Vlak erna had ik mijn derde brouwdag hier, en bracht ik een emmer vol (zwaar bier gebrouwen dit keer) naar de buurman. En daarna, nieuwsgierig geworden, op woensdagmiddag toch even gaan kijken op de boerderij. De vrijwilliger die er stond zag op mijn aanwijzingen de nu halfvolle emmer staan, en ging het meteen uitproberen. Nou, het was duidelijk dat de probeerfase voorbij was. De varkens stoven op ons af en aten de schaaltjes schoon leeg en likten daarna nog het opschepbakje af, dat even was neergelegd. En keken ons vervolgens vol verwachting aan. Tja, de gistkast is na zo’n brouwdag bezet. Dus ze zullen nog even moeten wachten. En ik kreeg een doosje eieren mee, meteen weer vrienden gemaakt.

Heerlijk, dat enthousiasme van dier en mens. Mooi wonen hier!

Proost, Ben.