Overdenkingen bij het gebruik van een automatische brouwketel.

Bij een bezoek aan Brouwmarkt te Almere, kreeg ik te horen dat de eerste zending Easybrew brouwketels ca. 350 stuks was. Over een tweede zending hebben we niet meer gesproken, maar zeker is dat van de Easybrew en haar klonen (Brewmonk, Klarstein, e.a) er wel een meerdere honderden in Nederland staan. Misschien dat mijn overdenkingen voor de diverse eigenaren bruikbaar zijn.
 
In overleg met Brouwmarkt (nou ja, ik heb het hen gezegd en ze waren met me eens) heb ik een paar veranderingen op de gehanteerde gebruiksaanwijzing van de Easybrew opgesteld.

1. De RVS buis in de moutkorf bestaat uit twee ongelijke delen die met een verbindingsstuk (mof) aan elkaar kunnen worden gezet. In een ander artikel heb ik al gezegd dat ik dat niet handig vind. Je moet voor de aanvang van het maischen uitzoeken of je het langste stuk eerst moet monteren en het korte daarboven of omgekeerd. Bij een klein batch hangt de bovenste zeef op de mof. Door de stroming van de pomp ontstaat er een kuil in de mout met het “gevaar” dat dáár het water vlugger doorstroomt dan elders.
   Ik heb die twee buizen vervangen door één, met dezelfde lengte als de twee losse stukken samen. Niets meer uit te zoeken. Ná het storten, het witte kapje op de buis verwijderen en de bovenste zeef gewoon op de mout laten zakken. Geen “kuilen” meer in de mout onder de zeef.
   
   
2. De gebogen pompbuis. Op de filmpjes op YouTube zie je de pomp de vloeistof op de bovenste zeef pompen. Het plonst a.h.w. Wat er niet bij wordt gezegd, dat dit niet zo handig is omdat de vloeistof uit de buis zuurstof meevoert naar de vloeistof op de zeef. Ik heb geleerd dat in dit stadium zuurstof zo min mogelijk bij het maischen in de vloeistof moet komen. Dus daarom op de gebogen buis een stukje siliconenslang van ca. 20 cm. geschoven, waardoor en geen “luchtbrug” is tussen het uiteinde van de buis en de vloeistof boven de bovenste zeef.
   
   
3. Het volume dat de pomp opvoert. Ook hier weer te zien bij de YouTube filmpjes, dat de centrale RVS-buis in de moutkorf gebruikt wordt als “overloop”. Dat is leuk als je denkt dat anders de vloeistof misschien te hoog komt te staan (overlopen van de ketel?) maar dat is niet de bedoeling. De opgevoerde vloeistof moet door de mout gaan en niet door de RVS-pijp. Je wilt de stoffen uit de mout halen, maar wat door de pijp stroomt gaat werkloos weg. Regel daarom het opgevoerde volume met de kraan nèt zó dat de opening van de siliconenslang juist onder de vloeistofspiegel blijft op de zeef. Dan werkt de pomp goed en kun je het maximale halen uit het extraheren van de stoffen uit de mout.
   
   
4. Het afvoeren van het wort ná het koken. In de gebruiksaanwijzing staat dat je het afgekoelde wort niet mag wegpompen middels de pomp. Bij Brouwmarkt werd gezegd dat er anders “grote” stukken de pomp zouden kunnen verstoppen. Ze hebben in zoverre gelijk dat dát zou kunnen gebeuren wanneer je hop en kruiden los in de ketel doet. Ze gaven toe dat bij het gebruik van een hopspider of hopzakjes (mits fijn genoeg, bijvoorbeeld van kaasdoek) dit niet speelt. De zwevende deeltjes in het wort zitten er ook al in bij het maischen en dan mag (moét) je wèl de pomp gebruiken. Wanneer de hop in de hopspider gedaan wordt en/of in een ruim zakje, dan is het niet nodig om de ingrediënten los in de brouwketel te storten.
   
   

5. 

   Het koelen van het wort. Bij de ketel wordt een dompelkoeler geleverd. Een mooi ding met het nadeel dat er wel erg veel koelwater gebruikt moet worden om het wort naar 20-22°C. te brengen. Te overwegen valt om een platenkoeler te gebruiken. Mijn ketel staat op een klein bankje van ca. 65 cm. hoog. Ten eerste omdat ik niet op de grond wil gaan liggen om de ketel te programmeren en ten tweede omdat ik dan de kraan, aan de onderzijde van de ketel met een klein stukje siliconenslang kan verbinden met een platenkoeler. Het nadeel van zo’n platenkoeler is, dat je die vóór het gebruik goed moet uitkoken en na afloop goed moet doorspoelen. Maar het waterverbruik door de platenkoeler is aanzienlijk geringer dan bij het gebruik van de dompelkoeler. Overigens loopt het afgekoelde wort hetzij via de pomp, hetzij via de platenkoeler, eerst nog door een uitgekookte kaasdoek zak alvorens die in mijn gistingsvat loopt. (Zie bijgevoegde foto.)
   
   
6. Een toegift. Ná het spoelen moet de moutkorf eerst uitlekken op de ketel, maar na 10 minuten is die nog niet klaar met uitlekken. Bij een buitenlandse winkel kocht ik een grote platte metalen schaal  waar de moutkorf precies op past. Ik heb er wel voor gezorgd dat de moutkorf iets verhoogd erop staat. Het na-lekkende wort loopt daardoor niet op de vloer.
   De schaal wordt vooraf goed schoongemaakt en dat geeft de mogelijkheid om het wort ná het lekken, terug te gieten in de ketel om mee te koken. Schaal èn glazen deksel worden weggezet op een schapje van het bankje onder de ketel. Daarbij is ervoor gezorgd dat beiden niet eraf kunnen glijden, maar met ietwat schuin houden wel gepakt/weggelegd kunnen worden. Vooral voor de kwetsbare glazen deksel is dat een m.i. geschikte oplossing.