Lobby

Het ONK komt met rasse schreden naderbij en ik kreeg van Lidewij een vraag of ik er niet wat ruchtbaarheid aan kon geven. Dat zette me aan het denken. Hoe doe je zoiets? Zet je een bericht op je eigen website? Of juist op de website van je werkgever? Ah, dit vergt even overdenken.

Een advertentie misschien? Ik heb dat eens bekeken bij ons plaatselijke sufferdje en… toegegeven… het kost niet veel, maar… wie of wat bereik je ermee? Ik heb vroeger ook wel eens een advertentie gezet om bijvoorbeeld een brommer te verkopen, maar dat helpt hier niet veel. Bovendien leverde dat toen al zowat geen response op. Nee… dit moet anders.

Marktplaats dan? Nee… dat is niet bedoeld om dit soort activiteiten op aan te kondigen. Maar hoe dan. Dus ik ben naar de gemeente gegaan. Daar aangekomen blijkt dat dit tegenwoordig niet zomaar meer kan. Je moet eerst een afspraak maken per internet en dán mag je iemand in persoon ontmoeten. Dit kostte weer een paar dagen. Toen een ontmoeting. Wij hebben in Houten, langs de rondweg, een paar soort van elektronische billboards staan. Dus het leek me aardig om daar op te kunnen aankondigen dat we een ONK organiseren en dat de mensen moeten komen. Nou, dat viel tegen. Ik heb met drie ambtenaren gesproken en daarmee drie weken verspeeld. Uiteindelijk is het ‘item’ in de gemeenteraad besproken en NIET goedgekeurd. Reden: deze berichten worden vanuit de auto gelezen en dat zou aanzetten tot…

Dat werd dus ook al niets. Ik heb daarna contact gehad met de gemeente Utrecht, maar proefde al snel hetzelfde verzuurde sfeertje. Nee, dit moet je GROOTS aanpakken. En wat is dan groter? Hilversum, zoals we vroeger zeiden, of… de Tweede Kamer. Ik heb gekozen voor de Tweede Kamer. Man wat zijn die mensen eigenlijk benaderbaar. Nou ja, niet vóór vieren hoor. Maar daarna kun je een hoop voor elkaar krijgen. Het kost wél geld.

Ik ben begonnen bij Emile Roemer. Dat is een Bourgondische Brabander en ik vermoedde dat ik daar wel een  welwillend oor zou vinden. Nou, hij is zéker welwillend. En hij wil ook echt een tijdje luisteren als je in de kroeg zit, maar dit kon hij er niet ‘door’ krijgen. Overigens kunnen ze best drinken hoor, die Brabanders. Zelfs al noemen ze een pilsje steevast een biertje. Dat maakt ook niet uit, dat doet zowat heel Nederland.

Na Emile maar eens naar GroenLinks. Eigenlijk was daar niemand. En ook al geen Sap. Sja dat wordt ook niets. Dan maar meteen naar één van de groten. Diederik dus. Man wat kan die man lullen. Hij was zeker te porren voor het idee om GRATIS overheidsberichten uit te laten gaan over het ONK en de organisator. Hij werd zelfs enthousiast. De PvdA had het idee al bijna overgenomen en was zelfs al bijna onderweg naar het Museumplein. Maar er bleek bij deze jongens een adder onder het gras: als zij er ruchtbaarheid aan zouden geven, wilden ze voor elk PvdA lid een gratis biertje. Dat ging me te ver.

Dus verder, maar wie is nou in staat om me te helpen. Mark! Mark was bereid om mijn verhaal in de kroeg aan te horen en mijn hemel wat kan die man drinken! En een vrienden dat-ie heeft. We hebben geen gesprek van meer dan een halve zin kunnen voeren, zónder dat er iemand tussendoor kwam. Kijk, het was wel gezellig, maar het kwam tot niets. Dit leek een terugkerend probleem met al deze mensen.

Jee, wat nu. Nou weet je, dan ga ik wel naar Pechtold. Daar aangekomen trok Alexander even zijn das recht en vroeg me plaats te nemen. Vervolgens mocht ik mijn verhaal doen. Ik vertelde in geuren en kleuren over het ONK en dat het zo belangrijk was voor onze club om daar wat meer geluid aan te geven. Alvorens te antwoorden ná mijn betoog, was het even stil. Daarna begon zijn betoog. Het was een onweerlegbaar verhaal en kwam er in grote lijnen op neer dat ie het een geweldig initiatief vond, maar dat het in een groter verband moest. Meer op Europees niveau en ook met een aantal rivaliserende organisators. Daarna nog een heleboel woorden, maar ik haakte af. Een ONK in Europees verband zag ik dan weer niet zitten.

Mijn laatste hoop werd het CDA. Als ik daar ook nul op rekest kreeg, zou ik zijn gestopt met lobbyen. Ik kwam eerst bij de leider terecht: Sybrand. Hij heeft me even apart genomen en heeft zich het hele verhaal aangehoord. Nadat ik klaar was zei hij: “daar hebben we onze eigen man voor en dat is Sander de Rouwe”. Er werd een nieuwe afspraak gemaakt voor me en vorige week maandag was ik aan de beurt. Sander is een enthousiast CDA lid. Hij is ook een doener. Nou bleek dat ik was doorgestuurd door Sybrand omdat het woord alcohol gevallen was en daar wist Sander wel raad mee. Hij bleek namelijk een fervent voorstander van het alcoholslot in auto’s. Ik wist dat niet en terwijl wij een dag samen optrokken en de campagne voor ‘t Wort Wat! bespraken, bleek achteraf dat ze mijn auto te pakken hadden genomen. Die avond kon ik niet met de auto naar huis. Er zat inmiddels al een alcoholslot in en dit bleek zeer effectief. Toen Sander me naar mijn auto liep en zag dat het ‘goed’ was omdat ik niet verder kon, is hij nog zo vriendelijk geweest om me naar het station te rijden. Hij had niet gedronken!

Het zijn een paar verkwikkende weken geweest en ik zal er aan moeten wennen dat ik voortaan éérst moet blazen alvorens te kunnen rijden. Wat betreft het onder de aandacht brengen van ons ONK kan ik zeggen, dat ze het ter kennisgeving hebben aangenomen. Ik zou er echter niet op rekenen dat er door mijn toedoen meer gasten komen… Zeker de komende 4 jaar niet.

Peter