Veel mensen hebben bij het begin van een nieuw jaar een kriebel om ‘iets’ te doen. Ik ook. Nou dan kun je beginnen met een goed voornemen bijvoorbeeld. Been there, done that, got the T-shirt. Je kunt ook besluiten om helemaal niets te doen. Been there, done that, T-shirts waren allang op: dit doen veruit de meeste mensen…

Nee, dit jaar moest het anders. Nou ben ik van huis uit katholiek. Dat komt omdat mijn ouders dat ook waren en in die tijd werd er niet gevraagd, maar gedáán. Ik werd dus ook gedoopt.  Ik ben zelfs een blauwe zondag misdienaar geweest. Het was daarna wachten op het moment dat ik kon besluiten om er niets meer aan te doen. Nooit meer naar de kerk… voor mij was dat toen een bevrijding. Maar op deze manier heb ik wel vaak in de kerk gezeten en weet ik hoe dat er aan toe gaat.

Dus ik naar de kerk. Op zich zijn die niet moeilijk te vinden, je volgt gewoon de grote groepen mensen. Ik had de grootste kerk uitgezocht, omdat ik dacht dat die katholieken zo van pracht en praal hielden en daar dus ook wel een grote kerk bij zou horen. Fout dus. Ik heb dus eerst bijna een mis gevolgd in een streng gereformeerde kerk. Daar ben ik eigenlijk voor het begin van de mis al uit geslopen. Je ziet het namelijk aan de manier waarop de mensen gekleed zijn. Jonge meisjes met lange rokken zegt eigenlijk genoeg: wegwezen! Ik vroeg nog bij de uitgang aan iemand in zo’n zwart gewaad waar de katholieke kerk dan was en die bleek een paar straten verderop. Ik ben er snel heen gegaan en ben stilletjes achterin gaan zitten.

Het ritueel is eigenlijk niets veranderd. Hoe kón het ook anders. Er is nog steeds dat moment vlak voor de communie dat de pastoor het  ‘lichaam’ van Christus omhoog houdt en daarna het ‘bloed’ van diezelfde Christus en toen… gebeurde het. Speciaal voor dit soort momenten heb ik nog altijd een ouderwets kwartje bij me en… het viel!

Ik ben na de mis even blijven zitten en ben naar de pastoor gegaan. Ik heb eens gevraagd wát ie nou drinkt op dat  ‘bloed van christus’ moment. Ik dacht zelf aan pleegzuster bloedwijn, maar het bleek een goedkope rode slobber te zijn. En toen zijn we daar eens over gaan praten. Het bleek een man naar mijn hart. Hij dronk ook liever bier! En zo kwam ik op mijn voorstel om over te gaan op een mooi rood biertje, in plaats van wijn. Hij was onmiddellijk enthousiast. Hij geloofde, dat doen deze mensen heel makkelijk, dat veel van zijn ‘collega's’ ook geïnteresseerd zouden zijn.

We zijn toen eerst de interesse gaan inventariseren. Die bleek enorm. Dus toen ben ik met een drietal pastoren naar Lochristi getogen. Je had de moppen moeten horen in de auto. Ik wist niet dat er zoveel grapjes over nonnen, priesters en kerken zijn. Ik kan moppen slecht onthouden en al helemaal niet navertellen, maar we hebben wel gelachen! Eenmaal in Lochristi hebben we de brouwers aldaar het verhaal uitgelegd en die zijn aan de slag gegaan met de wensen en eisen die we daar neer gelegd hadden. Maandje later konden we komen proeven en wow!… wat hadden ze hun best gedaan. Ze hadden er zelfs aan gedacht dat het niet te veel moest schuimen, want een priester die na het  ‘bloed van christus’ de kerk weer inkijkt met zo’n witte schuimsnor op zijn gezicht, ziet er ook niet uit. Het is een echt lekker hoppig biertje geworden, met een mooie dieprode kleur en heerlijke smaak. Geweldig! Ook de pastoren waren zeer te spreken over het resultaat en konden niet wachten om er mee te beginnen.

Er zijn nu een paar grote kerken in het land aangewezen om als tijdelijke opslag en distributiepunt te dienen. Wat dat betreft is het ook heel gunstig dat oude kerken vaak nog mooie kelders hebben. Vanuit die kerken wordt het bier verdeeld over alle parochiën in die omgeving. De meeste parochiën kunnen zich beroepen op veel vrijwilligers en dus kost de distributie zo goed als niets. Waarschijnlijk worden deze vrijwilligers in natura betaald, want ik gaf al aan dat het best een goed bier is geworden. Na deze hele keten inmiddels te hebben opgezet ga ik binnenkort mijn eerste batch van 2000 liter leveren. Een naam hebben we ook bedacht:  ‘Blood of Christ’ voor het bier en ‘Brewing Father Brewery’ voor de brouwerij. Waarom in het Engels? Ik moet ook aan de export denken van zo meteen. Proost! Dat het maar een goed 2013 mag worden!

Oh en dat T-shirt? Got it! De kerken willen niet achter blijven en voor dit soort gelegenheden laten ze T-shirts maken met de tekst  ‘Jezus♥your-name-here’, waarbij je je naam kunt opgeven en ook de grootte en kleurstelling. Prachtig shirt van goede kwaliteit. Eens kijken wat voor soort vrienden ik daarmee aantrek…

_{PS: Dit stuk is puur aan mijn fantasie ontsproten. Het is geenszins bedoeld om mensen te beledigen en als ik dat per ongeluk wel gedaan heb, dan bied ik daar bij dezen mijn welgemeende excuses voor aan!}