Toen ik afgelopen maart als nieuw verkozen lid weer terug keerde binnen het bestuur bespraken we direct al de invulling van de komende clubavonden tot en met juni 2009. De laatste clubavond voor de zomerstop zou in het teken komen te staan van het verpakken van bier. Ik vroeg toen wat ik me daarbij moest voorstellen. Toen in daarna de uitleg van de overige bestuursleden verkregen had, stelde ik voor om de leden eens te laten zien wat voor etiketten zij zoal maken. Om dit te stimuleren stelde ik voor hiervan een kleine wedstrijd te maken. Wie maakt het mooiste etiket.

Nu dat was gauw en makkelijk gezegd, maar hoe laat je de beoordeling van deze etiketten plaatsvinden? Aan de hand van welke criteria en door wie? 

Goed, na een schrijven hierover in het clubblad en het nog eens aangekondigd te hebben in een nieuwsflits, kwamen de eerste etiketten binnen. Binnen het bestuur hebben we besloten om een grafisch ontwerpester, die de vrouw van één van onze bestuursleden is, de inzendingen als vakjury te laten beoordelen, en de door haar gegeven punten voor 50% in de eindklassering mee te laten tellen. Verder hebben we één lid uit ons midden gevraagd om alle etiketten op de clubavond van juni van een waardering te voorzien. Zijn waardering telde voor 25% mee Als laatste hebben we de de vrouw van John Gouwerok benaderd. Zij is geen insider is in onze bierwereld en zou uitstekend als publieksjury kunnen fungeren. Ook zij was bereid haar medewerking te willen verlenen, ook goed voor 25% van het gewicht in de eindwaardering.

Uiteindelijk zijn er 61 etiketten ingeleverd, waarvan we er één niet goed hebben kunnen laten beoordelen, daar deze te laat werd aangeboden. We hadden de sluitingsdatum op 20 juni gesteld, waarna op 21 juni de vakjury haar werk ging doen. De vakjury heeft de etiketten beoordeeld aan de hand van de volgende criteria:

Lay out:

Hierbij is gekeken hoe de verschillende onderdelen van het etiket verdeeld zijn over de beschikbare ruimte. Is er symmetrie, beginnen de teksten op de zelfde hoogte, is er genoeg ‘wit’ruimte?

Leesbaarheid tekst:

Het gaat hierbij om alle teksten, behalve de groter gedrukte titels. Er is gekeken naar het gebruikte lettertype, de grootte van de letters en het verschil in contrast met de achtergrond.

Leesbaarheid titels:

De meeste inzenders maken extra werk van de naam van hun bier, en die van de brouwerij. Ook hier is gekeken naar het gebruikte lettertype, de grootte van de letters en het verschil in contrast.

Afbeelding:

De meeste etiketten zijn voorzien van één of meer afbeeldingen. Bij de beoordeling hiervan is gelet op hoe goed de afbeelding bij de naam van het bier of brouwerij past. Ook is gekeken naar de kwaliteit van de afbeelding. Omdat dit voor een deel afhankelijk is van de printer waarmee gewerkt is, wordt deze kwaliteit altijd bekeken ten opzichte van de rest van het etiket.

Kleurgebruik:

Hierbij is gekeken naar hoe er omgegaan is met kleur. Over het algemeen wordt geadviseerd om een ontwerp niet al te kleurig te maken. 2 a 3 hoofdkleuren is genoeg. Het mooist is, als de gekozen kleuren ook terugkomen in de gebruikte afbeelding. Dit maakt het etiket meer een geheel.

Orginaliteit:

Dit is natuurlijk een subjectief begrip. Een afwijkende vorm scoort hierbij hoger dan een standaardvorm. Ook ontwerpen die qua opzet of kleuren afwijken van etiketten zoals die in de winkel te vinden zijn krijgen extra punten.

Met deze criteria is Ineke aan de slag gegegaan en heeft van elk etiket punten gegeven overeenkomstig de hiervoor geschetste criteria. Ook heeft zij van elk etiket de score en bijbehorend commentaar op aparte formuliertjes gezet, zodat elke deelnemer zijn/haar scores en adviezen persoonlijk mee kon nemen. 

Op 26 juni was dan de clubavond waar dan ook de twee andere jury leden gevraagd werd hun waardering voor de etiketten in een formulier vast te leggen. Inmiddels was ik al begonnen de waarderingen van de vakjury in een spreadsheet te verwerken. Als tweede jury ging Mathijs aan de slag en een half uur later gevolgd door Anneke. Ook hun scores werden verwerkt in de spreadsheet.

Uiteindelijk leverde dat een etiket op met de hoogste score, maar Ernst had dat etiket ingezonden om de laten waarderen zonder mee te dingen naar de prijs. Maar het ‘rijstetiket’ scoorde het hoogst.
Gevolgd door twee etiketten met het zelfde aantal punten, ingezonden door Erik Deelissen. De derde plaats, goed voor 77 punten waren voor Johan Riethof, Ernst de Moor, André van der Zee en Theo van de Voorde. De volledige uitslag vind je aan het einde van dit artikel terug.

Ik moet zeggen dat Ernst en ik terug kunnen kijken op een geslaagde organisatie. Ook hebben de leden positieve reacties laten horen over deze etikettenwedstrijd, die zeker nog een keer voor herhaling vatbaar is. Verder wil ik Ineke danken voor haar geweldige inzet en tijd die ze aan deze beoordelingen heeft besteed. Matthijs en Anneke bedankt voor jullie jurering op 26 juni. En verder bedank ik Ernst nog, die samen met mij deze wedstrijd heeft georganiseerd. Voor mij was het en hele leuke ervaring. Hopelijk tot een volgende wedstrijd.

Jan Wurpel.