Artikelen
Terug naar overzicht | |
Koper en Bier |
tww juni 2000 |
Koper en Bier
Het gebruik van koper Ik denk dat menig amateur-bierbrouwer zijn werkbrauwen gefronst heeft bij het lezen van de brief. Is koper niet bij uitstek het materiaal waarvan brouw- en kookketels gemaakt worden? En hebben we niet allemaal koperen waterleidingbuizen in huis?
Geen wonder dus dat bijna alle brouwerijen voorzien werden van koperen ketels. Het zal wel voortgekomen zijn uit een soort van minderwaardigheidscomplex maar ik weet dat er in het verleden ijzeren ketels beschilderd zijn met koperverf. Koperionen Er is nog een andere reden waarom het koper langzaam maar zeker uit de professionele brouwerijen verdwijnt. Wort is zoals jullie allemaal weten licht zuur. Door deze zure omgeving lossen uit de koperen ketels kleine hoeveelheden koperionen op in het wort. Ook via de mout komt er een kleine hoeveelheid koperionen in het wort. De aanwezigheid van een kleine hoeveelheid koperionen is helemaal niet verkeerd. Gist heeft zelfs een geringe hoeveelheid koperionen nodig voor de opbouw van nieuwe cellen (1). Ook hier geldt echter overdaad schaad. Koper behoort tot de zware metalen en hiervan mag je niet te veel binnen krijgen. Ook de gist legt het loodje bij te veel koper. Verder geven hoge koperconcentraties smaakafwijkingen aan het bier (4). Het is een bekend verhaal dat sommige brouwerijen die de overstap van koperen naar RVS ketels net hadden uitgevoerd koperen strips in hun brouwketels hingen om een al te bruuske smaakverandering te voorkomen. Te veel koper Anders dan Ad Schoenmakers denk ik dat je je niet te druk moet maken over een kopervergiftiging, zeker als het gaat om een koperen wortverzamelpijp die gebruikt wordt in een emaillen pan. De pH van het beslag heeft bij het filteren een pH waarde van 5,4 en dat is zwak zuur, de temperatuur ligt zo bij 75C en het filteren duurt betrekkelijk kort (1 à 1,5 uur). Verder heeft een wortverzamelpijp maar een beperkt oppervlak. Het solderen van koper Een ander punt dat Ad aanroert heeft betrekking op het solderen van koperen leidingen. Voor het solderen van drinkwaterleidingen mag er volgens Ad geen gebruik meer worden gemaakt van de soldeervloeistof S39. Navraag bij de fabrikant, de firma Perfecta Chemie te Goes (de plaats waar overigens ook Ad Schoenmakers woont), leerde mij dat S39 een vloeistof is bestaande uit zink- en ammoniumzouten. Door sterke verhitting van de vloeistof ontstaat er zoutzuur. Dit zoutzuur zorgt er voor dat je een beter soldeerresultaat verkrijgt. De vloeistof is voor 100% oplosbaar en bevat geen verdikkingsmiddelen waardoor het afspoelen niet belemmerd wordt. Als je de leiding dus even doorspoelt na het solderen is er niets aan de hand. Solderen is niet noodzakelijk Het solderen van een wortverzamelpijp is niet strikt noodzakelijk. Op Internet is een artikel te vinden van Jeff Benjamin over een wortverzamelpijp die niet gesoldeerd is (6). De grootte van de wortverzamelpijp is precies op de beslagketel afgestemd. Voordat begonnen wordt met het brouwen worden de losse onderdelen in elkaar geschoven en onder in de beslagkuip gelegd. Uiteraard moet je er voor zorgen dat de gleuven aan de onderkant zitten. Net als bij de door Triple W gepropageerde wortverzamelpijp verlaat het wort via een hevel de pan. Volgens Jeff hoef je niet bang te zijn dat de wortverzamelpijp uit elkaar valt omdat hij precies in de pan past. Uit een e-mail van Jeff Benjamin d.d. 19 januari 1993 aan Django Bijlsma is mij gebleken dat deze soldeervrije wortverzamelpijp al drie jaar geleden bekend was in Nederland. Koperoxide en schoonmaken Het laatste punt van de brief van Ad Schoenmakers waarop ik wil reageren betreft de vorming van koperoxide. Koper is een halfedelmetaal verwant aan goud en zilver. Zuiver koper is roodachtig. Messing, een legering van koper, heeft een gele kleur. Zoals denk ik iedereen in zijn portemonnee kan zien krijgen koperen munten na verloop van tijd een bruinachtige kleur. Dit is een gevolg van de vorming van koperoxide. Dit koperoxide heeft een beschermende werking voor verdere corrosie van het koper. Conclusies
Referenties
Bron: Jacques Bertens |
|
Terug naar overzicht |