| Terug naar overzicht | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Van de inkoopcommissie, oktober 2025 |
tww oktober 2025 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Door: Michael Woolthuis
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Een fijne milk stout, dat is toch alweer even geleden. Dit geldt voor zowel het brouwen van als het drinken ervan. In de winkel vind je ze ook niet veel dus zelf brouwen is dan de enige oplossing. Hier dus een mooi receptje. Wel één met een fijne vanilletwist. Daar moet je van houden maar niet getreurd: weglaten kan altijd. Ook dan blijft het een lekker biertje. PS: tegenwoordig wordt van alles en nog wat door afnemende intelligentie aan elkaar getjetjiepietiet. Kan ik ook, dacht ik. Dus handig een vraag getypt voor een hopelijk grappig stukje met niet al te veel plagiaat. Ik kreeg het volgende uit de wolken retour: Stel je voor: een milk stout met vanille. Dat is basically alsof een pint Guinness en een vanille-ijsje op een date zijn gegaan, het heel gezellig hadden en besloten samen een drankje op de wereld te zetten. In het glas ziet het eruit als vloeibare middernacht, maar de geur verraadt al dat er iets zoets in de lucht hangt. Die romige moutigheid wordt gekust door zachte vanille, waardoor elke slok voelt als een warme knuffel van een teddybeer die toevallig in chocolade gedoopt is. En het mooie is: het is stevig genoeg om je smaakpapillen te laten weten dat je een serieus bier aan het drinken bent, maar zo zacht en zoet dat je stiekem denkt: Misschien neem ik er nog eentje… puur voor de wetenschap. Best grappig toch? En dat voor nog geen pondje CO2. Stout Crémeux à la VanilleRecept gegevensstijl: Milk Stout Ingrediënten
Maischschema
Vergisting
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Terug naar overzicht | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Door: Michael Woolthuis