Terug naar overzicht

Ben Bierbrouwen

tww maart 2016
Door: Ben Jacobs

Bommetjes…

Bier lijkt zo veilig en zelfs, in beperkte hoeveelheden, gezond. Maar af en toe lijkt het wel oorlog. Zo was mijn vrouw recent in de keuken bezig en dacht ik: 'waarom schopt ze zo tegen mijn bierflessen?'. Terwijl ik me realiseerde dat er in feite helemaal geen bierflessen in de keuken stonden, vroeg ze me wat ik in hemelsnaam aan het doen was…

Ja, dan snel ik naar de gang, want direct staan alle knoppen op alarm, om de trapkast te openen waar een orgie van biergeuren me tegemoet komt. Diverse flessen over de vloer, te midden van glaswerk en bruin brouwsel. En daarna opruimen, dikke handschoenen aan voor het geval er meer flessen zijn die de druk niet meer aankunnen.

Ik denk dan (hoopvol) aan glasmoeheid of haarscheurtjes, maar zet toch maar dit bier in gesloten plastic kratten. En dat is maar goed ook: een week later kom ik thuis en meteen ruik ik die geur die zo gewoon is bij een biergroothandel. Op zich geen kwade neus, maar in mijn eigen huis? En inderdaad, een van de kratten staat blank (eh bruin zou ik moeten zeggen) en drie flessen op een rijtje volledig in stukken…

En dat na twee weken vergisting, nog een week warme lagering en twee weken koelen en bij het bottelen minder suiker op de fles dan ik normaal doe. Was wel een voor mij nieuw Wyeast gist, dat ik nog niet eerder zelf had gebruikt. Begint langzaam, gaat lang en blijkbaar nog heel lang door… Niet voor niets dat men zegt dat je je gist goed moet kennen, maar je moet toch ergens beginnen.

Ik heb voor de zekerheid alle flesjes een beetje proberen te ontluchten om het gevaar te verkleinen. Nu heb ik alleen nog maar last van gushing en het bier is nogal droog van smaak. Ik hoop dat ik weer even van die bommetjes af ben.

Proost, Ben

Terug naar overzicht