Delirium, januari 2016

Groen

Toen eigenlijk alle bierflesjes nog bruin van kleur waren en de inhoud nog 33cl was, toen was het pils nog gewoon lekker. Daarna is er vreselijk veel geëxperimenteerd met van alles, maar beter is het eigenlijk niet meer geworden.

In een grijs (dus géén groen) verleden werkte ik op de technische dienst van een gespecialiseerde automatiseerder voor voornamelijk architecten. Het bedrijf verkocht software voor deze groep en daarbij hoorden de meest krachtige pc’s met het grootste geheugen dat destijds adresseerbaar was en natuurlijk ook een supersnelle grafische kaart, waaraan dan weer speciale grote monitoren met hoge resoluties werden gekoppeld. Voor input werd gebruik gemaakt van een speciaal tekentablet ter grootte van een vel A3 papier met de dikte van een compleet pak van datzelfde papier. Alles om de architect achter zijn tekentafel vandaan en direct voor die grote monitor en tablet te krijgen.

De pc’s werden door ons, mannen van de technische dienst, uitgeleverd en wij gaven dan een korte uitleg van hoe één en ander gebruikt moest worden. Daartoe hadden we een basiskennis van het software pakket en wisten we natuurlijk alles van deze stevige pc’s. Ik heb zelfs nog wel eens het één en ander uitgelegd over Windows 2.0. We hadden een enorm gevarieerd klantenbestand en zo kwam het dat ik ook wel eens een pc moest afleveren bij de Oranjeboom brouwerij in Breda. Grappig was dat men daar ook export bier had en dat zat toen in van die groene flesjes. Dat was natuurlijk heel bijzonder, want dat kon je niet kopen in Nederland in de reguliere handel. Soms kreeg ik daar wel eens een karton mee met 24 flesjes. Moest je je mond dichthouden over de herkomst. Natuurlijk deden we dat. En dan dronk je 24 groene flesjes Oranjeboom pilsner leeg. Natuurlijk niet in één keer.

Oranjeboom bier, oorspronkelijk Rotterdams, en via Allied Breweries in Breda bij De Drie Hoefijzers terecht gekomen, heeft ook nog even Skol geheten en werd, na het floppen van díe naam, later weer terug omgedoopt naar Oranjeboom. Het bier is ook nog een tijdje gebrouwen bij Dommelsch, maar voor zover ik nu weet echt definief geëxporteerd uit Nederland. Ik ken nog een brouwerij in Engeland, Shepherd Neame in Faversham, waar de exportvariant van Oranjeboom nog steeds met trots gebrouwen wordt.

Goed, groene flesjes en exportbier waren dus een tijdje onlosmakelijk met elkaar verbonden. Tot voor kort. Eerst begon Grolsch al met een groene fles voor het eigen bier en de eigen markt. Sja… en dan kan Heineken natuurlijk niet achterblijven. Heineken volgde dus al snel met ook een groene fles maar, bedoeld voor de interne markt! Zoals ik vorige maand al schreef moet deze fles dus nu al ingepakt worden in papier om licht en dus bederfelijke smaak te weren en om het enigszins vers bij de klant te krijgen. Handige keuze dus. Maar goed, marketing mag was kosten. En als het dan toch om marketing gaat loopt Heineken natuurlijk voorop.

Bij Heineken pakken ze namelijk elke gelegenheid aan om reclame te maken voor hun bier. Nu dus in de -oh zo bijzondere- groene fles. Krijgen ze eerst James nul-nul-zeven al zo gek om in de film niet meer om een “Martini, shaken not stirred”, maar juist naar zo’n stoere groene jongen Heineken te laten grijpen, zonder glas uiteraard. Tenslotte zit er al (groen) glas om het bier. Bovendien glijdt zo’n pijpje, groen of niet, veel makkelijker over een bar dan zo’n “shaken not stirred” Martini. Althans, als je er ook nog wat van wilt drinken. Trouwens… als je er over nadenkt moet je natuurlijk helemaal geen Martini, shaken of niet, willen drinken. Getver! Dat ie dat al die jaren heeft weten vol te houden.

Maar ze gaan verder daar bij Heineken. Ik verdenk ze zelfs van het wereldwijd aanzetten tot terrorisme! Kiik dat zit zo. In de Volkskrant van 29 december 2015 stond een artikel onder het kopje “De Schallmaier-Index” en daar gaat het dus om die bekende Heineken bierflesjes. Die Schallmaier is een fotoredacteur van de Volkskrant en hij verzamelt blijkens dit artikel, het liefst foto's van bierflesjes. Ik zal de tekst uit het artikel quoten anders denken jullie nog dat ik lieg: “Dit had de oude Freddy Heineken moeten zien. Zijn bierflesjes zijn overal in trek, ontdekte fotoredacteur Frank Schallmaier: bij rebellen in Burundi, bij demonstranten van Athene tot Palestina, bij Feyenoord-supporters in Rome. Soms is het Amstel, maar dat is ook van Heineken. Een wereldmerk.” En daaronder een aantal foto’s van rebelse mensen die met eigengemaakte Molotov cocktails gooien. En voor die eigengemaakte Molotov cocktails gebruiken ze… juist, voornamelijk Heineken flesjes. Misschien is die fles daar ook het best geschikt voor…

Peter