Gushing, wat nu?

Tip van Theo

Wie is het nog nooit overkomen, gushing. Wel ik zal een geheim verklappen, zelfs Theo van Eijden is niet aan deze rampspoed ontkomen. Momenteel heb ik twee bieren staan die hier last van hebben, een kriek en het Lievelingsbier. De kriek is al drie en een half jaar oud en wordt met het verstrijken der jaren steeds beter. Wat echter het nadeel is van de toegepaste Lambiek gisten is dat deze enorm ver doorvergisten. Op zich is dat niet erg maar het doorvergisten gaat niet met een hoog tempo. Met het verstrijken der jaren neemt de gushing toe, zodanig zelfs dat ik het in de spoelbak op het aanrecht moet open maken. Mijn Lievelingsbier heeft om onverklaarbare reden ook last van gushing. Het bier is toch wel redelijk goed vergist, 1020 en gaf geen teken meer van enige activiteit. Dus maar gebotteld, ik had beter wat langer kunnen lageren.

Gedane zaken nemen geen keer, wat te doen? Weggooien is zonde, zeker als het op zich een goed bier betreft. Een tip die ik van een cursist van de brouwcursus kreeg was eigelijk heel simpel: laat de koolzuur ontsnappen.  Wat je moet doen is heel voorzichtig met een flessenopener de kroonkurk iets oplichten. Het overtollige koolzuur kan zo ontsnappen. Laat je de opener weer los, dan veert de dop weer terug en de fles is weer dicht. Mocht je onverhoopt iets te ver zijn gegaan dan merk je dat direct. Er zal een sissend geluid te horen zijn, van het ontsnappende gas. Dit is nog geen ramp, eenvoudig weer even met de doppeneur de kroonkurk opnieuw aan drukken en de fles is weer goed gesloten. Vaak zal dit procede een aantal maal herhaald moeten worden om voldoende koolzuur te laten ontsnappen. Een deel van de koolzuur is nameijk opgelost in het bier en kan pas vrijkomen als de druk boven de vloeistof is verlaagd.  Ook een punt van aandacht is de vorm van de flessenopener. Een verkeerde vorm kan de dop beschadigen en een afdruk achterlaten. Dit is niet nadelig voor het afdichten maar ziet er niet uit, zeker als je het bier wilt insturen voor een wedstrijd. Het deel van de opener dat op de dop rust met openen moet bij voorkeur vlak zijn en niet een bolling hebben. Met een ijzervijl is dit in vijf minuten eenvoudig op te lossen. Eventueel kan je nog iets zachts tussen de flessenopener en de kroonkurk houden om beschadiging te voorkomen.