Terug naar overzicht

Ben Bierbrouwen

tww september 2010
Door: Ben Jacobs

Op het gevaar af dat de avond al door een collega besproken zal zijn in dit blad, wil ik toch even iets zeggen over de memorabele avond met Menno van brouwerij de Molen. Ik heb zelden meer genoten van een collectie mooie bieren. En de krachtige presentatie die erbij werd geserveerd. We zien hier à propos ook weer een duidelijk Nederlands fenomeen: dat een goed werk verrichtende Nederlander in het buitenland bekender is dan in eigen land.....

Ik had een goede kennis bij me, met wie ik samen al eens een fles van de Molen heb mogen nuttigen en we waren beide vol lof over deze avond. En ik voorzie experimenten met hout in het verschiet. Gewoon een bier brouwen en dan met lageren splitsen: in het ene vat geen en het andere wel (misschien in alcohol gedrenkte) houtsnippers. Die laatste natuurlijk ook wat langer lageren. Eventueel Brettanomyces erbij, maar dat wordt dan de volgende stap.

Ik moet zeggen, als je de Amerikaanse tijdschriften leest, dan kom je tegenwoordig veel hout- en ‘Brett’ lagering tegen. Er ligt nog heel wat uit te proberen. 

Eerst deze week maar eens de Quadrupel van de inkoopcie opgepakt. Hoe verbaasd sta je als er op het etiket van de gistbuis staat: Blond 3789 in plaats van strong 3787. Maar die eerste bestaat volgens mij niet, dus toch maar hopen dat het een (onder invloed van alcohol?) gemaakte typefout is. Maar hoe start ik die buis dan op, vraagt u zich af..... (oplettende nieuwe lezertjes gaan er eens voor zitten, maar de notoire drooggist gebruiker zal nu misschien afhaken)....

Tja, tegenwoordig doe ik dat zo: in een schone (gespoeld met sulfiet en zuur), met kokend water nagespoelde erlenmeyer gaat een opgekookt mengsel van 150 cc water, 5 gram suiker, 10 gram moutpoeder en een druppel olijfolie. Daarin gaat na afkoelen de buis gist, en alleen als ik thuis ben schud en zwenk ik wat. Na drie dagen heb ik een actief mengsel (licht gekleurd van de gistcellen en een actief waterslot bij zwenken). Dan maak ik de volgende oplossing in een grotere erlenmeyer: een halve liter water, 50 gram moutpoeder, gistvoeding 4 gram, een lepel appelstroop en wederom een of twee druppels olijfolie. Na afkoelen de kleine giststarter erbij en na twee dagen: voila, een actieve flinke starter en even schudden is voldoende om een dikke schuimkraag te garanderen. En dan ook brouwen natuurlijk. Ik belucht nog wel even kort met een steentje het wort, ondanks de olijfolie. Als ik meer brouwplannen heb, zoals nu, dan giet ik een beetje van de giststarter over in een nieuwe oplossing van 150 cc) en dan kan ik middels de zelfde procedure 5 dagen later opnieuw brouwen. (Dat zal overigens een kliekjesdubbel worden. Waarom kliekjes? Omdat ik nog wel 5 zakjes met resten speciaal mout heb, en die restjes moeten nodig op. Dat is wel zo fijn, want te oud mag het niet worden en dan kan ik meteen gaan nadenken over nieuwe voorraden en dus ook over het toekomstige brouwprogramma.) En zou ik dan toch geen tijd hebben, dan gun ik mijn gistcelletjes wat rust in de koelkast. Wel zo efficiënt.

En zo heeft iedereen zijn eigen gist methode. Waar het om gaat is dat het werkt en vooral, dat je er zelf vertrouwen in hebt. Met droge gist, begrijp ik nu, werkt het sneller en efficiënter, maar ach, dan kies ik een wat langere vergistingstijd en lager ik wat langer. Als het resultaat er maar naar is. Met Wyeast gist heb je gewoon meer keuze.   

Proost.

Ben

Terug naar overzicht