Terug naar overzicht

Rare jongens, die Engelsen (4)

 tww oktober 2006
Door: Marcel van Duyn
Het is alweer de nodige maanden geleden dat ik wat van mij heb laten horen (ten minste wat letters in het clubblad betreft), dus bij deze maar weer eens een poging gewaagd. Ik schreef vorige keer onder andere over het bezoek van Gerrit en Suus (geen rare meid, maar lekker ding, die Suus) en het feit dat ze mijn bier best lekker vonden. Dat vonden en vinden er meerdere (dat risico loop je met Pubmaatjes) en zo tegen eind Mei kwam ik zowaar vrijwel zonder te zitten. Het enige bier waaruit gekozen kon worden was Dagobert, een dubbel(tje). Er moest dus opnieuw gebrouwen worden, maar op een of andere manier kwam dat er in Juni niet van. Te druk met het mijmeren over een zeilweekje met de mannen op de Waddenzee en dan vervolgens nog uitvoeren ook. Via Liverpool, Easyjet en zwagerlief kwam ik met mijn kleding en vol goede moed naar Nederland om met een man of 8 een weekje te gaan zeilen. Ik kreeg van Ar op mijn kop dat ik niet aan sch**tpapier en keukendoeken etc. gedacht had, maar dat werd ruimschoots goedgemaakt toen mijn tas wel de nodige blikken Murphy’s Stout bleek te bevatten. Een weekje met vrienden, een boot, zon, wind en een redelijke selectie (blik)bier kan maar tot een conclusie leiden; het leven is afzien maar wel erg mooi!Veel te vroeg weer terug in Engeland was er een Julimaand die op die in Nederland leek met heel veel zon en lekker warm, zo warm dat er weer lekker gekankerd kon worden dat dit wel weer erg warm was. Mij hoor je niet klagen, ik hou er wel van, maar van bier brouwen komt natuurlijk niet veel bij temperaturen van 30+ graden, de gist zou spontaan het loodje leggen. Dan maar van het weer genieten en aan de mentale voorbereiding werken van drie weken zomervakantie in Nederland. Eind Juli en begin Augustus in Nederland doorgebracht, wat eigenlijk een vakantie zou moeten zijn, maar er op neer komt dat we het erg druk hadden. Als je zo ver van iedereen af zit (valt op zich wel mee, maar je gaat niet effe langs om een biertje halen), moet je dit ruimschoots inhalen als je elkaar weer ziet. Dat hebben we dan ook duidelijk getracht te volbrengen en hoewel een bezoekje aan de clubavond er niet inzat (was er niet), hebben we toch een grote hoeveelheid familie, vrienden en kennissen bezocht en gezien. Als afsluiting een avondje met een mannetje of wat (dit klinkt een beetje politiek incorrect, maar een vrouwtje of wat dekt ook de lading niet en een mensje of wat klinkt echt gek) in de Molen te Borft en de vakantie was alweer voorbij. Terug in Engeland was ook het weer omgeslagen en werden we vooral getrakteerd op “good old English weather”, vrij vertaald “het zeek het alle dagen van de regen”. Zoals Johan ooit al eens zei “elk nadeel heb z’n voordeel”, betekende dit wel dat de brouwspullen weer konden worden afgestoft en er weer wat kostelijk gerstenat kon worden gemaakt. Als eerste was een Blonde aan de beurt van ruim 6,5 % alcohol, die zoals het hoort (persoonlijk mening) makkelijk wegdrinkt, fris fruitig (rare jongens die engelsen, maar ze hebben wel erg mooie hoppen!), licht bitter en volgens Belgische traditie behoorlijk schuimig is. Als tweede een donkerder bier, wat een soort Kerstbier moet worden. Donker, veel kruiden, esters (hoop ik, vergist op 25 graden) en een verwarmende 8 % alcohol zou ons met de donkere wintermaanden voor de boeg, wat te genieten moeten geven voor bij de open haard. Ik heb zojuist het blad van de Roerstok gekregen en doorgenomen en daar een recept van een Orval-achtig bier gelezen en dat vindt ik zo’n mooi bier dat ik dat maar eens moet proberen. Eerst maar een mail sturen naar de jongens, want de info is wat summier (rare jongens, die Roerstokkers), maar misschien ben ik te stom om het te begrijpen. Wel, de kinderen weer op school, ik aan het werk, mijn vriendinnetje aan het “moederen”, bier (het Kerstbier) klaar om op de fles te gaan en een stukje voor het clubblad geschreven, rest mij niets anders dan jullie allen hartelijk te groeten. Marcel.
Terug naar overzicht