Rare jongens, die Fransen

Door Arjen Boekhorst en Herman Assendelft

Nu vriend en collega-brouwer Marcel de Engelse markt heeft verkend (door er gelijk maar drie jaar te gaan wonen), konden wij niet achter blijven en hebben we de Franse markt voor jullie verkend. Wij  hadden helaas maar één week de tijd.

Op eerste Paasdag vertrokken wij, Herman en Arjen, met onze lieftallige echtgenotes richting het zonnige zuiden. 1150 km. Verderop bleek dat zonnige gelukkig te kloppen. Herman had intussen de nodige cultuurschokken al doorstaan (rare jongens die Fransen, ze eten niet eens een boterhammetje tussen de middag).

Nadat we goed gearriveerd waren en schoonmoeder van het dak bevrijd was, waren we erg dorstig geworden. Nu is Frankrijk het land van de wijn en we zaten in de Bordeauxstreek, dus eerst maar op zoek naar een wijnboer. Gelukkig waren Baukje en Arjen al vaker geweest, dus die kenden alle wijnboeren uit de wijde omgeving.

We kwamen terecht bij Phillipe en Mylène Poivey in Montcaret. Bleken we intussen stiekem een grens te zijn overgestoken. Het was hier geen Bordeaux-wijn, maar ‘slechts' Bergerac-wijn. (rare jongens die Franse wijnboeren). Gelukkig is deze wijnboer een liefhebber van bier en zodoende ruilden we een flesje (30 cl.) bier tegen een fles (75 cl.) wijn. (ons bent zuunig). Mede door onze bierbrouwkennis kunnen we op hetzelfde niveau met de wijnboer praten over sg's, vergisting, vergistingstanks, alcohol, sulfiet, etc. Vooral Herman, want die ging na ieder glas wijn beter Frans praten. Na wit, rosé, rood, rood gerijpt op eikenhout, wit moeulleux, zat de stemming er goed in. Time to go.

De volgende dag hadden de mannen een lichte kater. Ze drinken toch liever bier. Op zoek naar de bierbrouwerij dus. Ook die was al eerder verkend door Arjen en vrouw Baukje. 

      Brasserie du Canarodou in Villefranche de Lonchat

 In een piepklein plaatsje vlakbij ons logeeradres vonden we deze biologische brouwerij en we maakten kennis met de brouwer Jean-Yves Jego. Hij brouwt in zijn Engelse stijl brouwerij zo'n 1100 liter per brouwsel. Hij maakt twee brouwsels en laat dit samen vergisten in de tank van 2200 liter. Hij brouwt "gewone" franse bieren, zoals blanche, brune, ambrée en blond. Maar ook hele bijzondere bieren, zoals hennepbier en walnotenbier en kastanjebier

.

Helemaal speciaal is dat hij geen suiker gebruikt in het proces. Ook niet voor nagisting in de fles (suiker is vergif, zegt hij). Het laatste stukje van het vergistingsproces laat hij in de fles gebeuren. Door zijn jarenlange ervaring gaat dit wonder boven wonder altijd goed (zegt hij, we hebben dit niet kunnen controleren).

Wij hadden ook voor hem een paar eigen gebrouwen biertjes meegenomen (lang leve de ruilhandel!), toen hij hier een van openmaakte en dit de fles uitschuimde zei hij direct: "Ah, teveel suiker!" (leedvermaak?). Gelukkig vond hij de smaak wel goed.

De hier gebrouwen biertjes verkocht hij ook ter plekke voor € 1,50 per stuk (erg lekker!). Wij vonden het leuk en interessant om hier eens te kijken en raden jullie zeker aan om eens hetzelfde te gaan doen als jullie naar de Dordogne op vakantie gaan. (TIP)

En zoals deze zijn er nog veel meer kleine brouwerijtjes in Frankrijk, vooral in het noorden en in Bretagne. Wij gaan nu even relaxen tot de volgende vakantie. PROOST!