Terug naar overzicht

Delirium, september 2015

tww september 2015
Door: Peter Hompe

Blok

SchrijversblokSchrijversblok om precies te zijn. In het Engels, waar we het waarschijnlijk allemaal voor het eerst gehoord hebben, heet het writers block. De taal maakt in dit geval niet uit: je krijgt er gewoon niets uit. Een tekort aan inspiratie zogezegd. Nou gaat schrijven mij normaal gesproken, of eigenlijk geschreven, redelijk makkelijk af. De stukjes die ik inlever zijn geen 'inspanningen' om het zo maar te zeggen. Het is niet zo dat hier een maand op zit te zwoegen of zo. Meestal gaat het in de vorm van: er is weer een deadline voor het inleveren van de stukjes in zicht. Dan wacht ik nog even en als het dan zo ver is dat ik het moet inleveren, ja… dan moet je wat produceren natuurlijk.

Meestal gaat dat zonder problemen. Dan denk ik even na over wat er de afgelopen maand voorbij kwam. Dan kan zijn in gesprekken waaraan ik deelnam, of gesprekken die ik in de buurt kon horen, of televisie. In het geval van televisie komt het dan vaak neer op iets als een reclame. Of met het lezen in een magazine of een krant of iets dergelijks. Dat laatste gaat lastig, aangezien ik eigenlijk geen kranten lees.

Soms is het een opmerking van iemand, die me aan het denken zet. De enige moeilijkheid die ik ondervind bij het maken van deze stukjes, is het feit dat het over iets bierigs moet gaan. Had ik dat niet, dan kon ik elke dag wel een stukje schrijven. Maar goed, dat is de beperking. En met bierigs bedoel ik natuurlijk ook dingen als nieuw soort graan (voor bier) of hop of een nieuw soort glas om uit te drinken bijvoorbeeld.

Vorige keer gaf ik aan dat we nu in Wales zouden zitten en zowaar… we zitten er. We zijn inmiddels al een avondje in de New Inn geweest en ik weet dat de eigenaren inmiddels boven de pub wonen. De verbouwing hiervoor is klaar. Ook aan het menu konden we zien dat de eigenaren (Neil & Sarah) wat meer gesettled zijn. Echter, aan het echte publokaal zie je het niet. Er is niets veranderd. Oh nee, niet waar. Ze hebben nu een joekel van een TV hangen, ongetwijfeld bedoeld voor het kijken van rugby wedstrijden. Verder had Neil nog steeds 'maar' drie bieren van het vat en onder een handpomp. Het populairste bier was echter meer dan ok.

Voor we weggingen naar Wales had Ik een berichtje achtergelaten op de site van de Celt Experience, maar zoals het meestal gaat met formulieren op websites, hoor je daar nooit meer wat van. Mogelijk gaan we er nog even langs, maar tot nu toe is het er niet van gekomen. Maar goed, dit is alleen maar een lange inleiding voor de 'writers block'.

Ik zat me af te vragen of er ook een equivalent zou zijn in de bierwereld. Dan kan ik er twee bedenken:

  1. brouwersblok
  2. drinkersblok

Reuzenkoelkast

Godzijdank is er bij brouwers natuurlijk niet snel sprake van een blok. Die jongens volgen een recept en dat is ooit gemaakt of pas gemaakt of wanneer dan ook gemaakt. En terwijl ze brouwen kunnen ze nadenken over dat nieuwe boek dat ze willen schrijven of juist over een volgend recept, of hoe ze thuis de wc moeten ontstoppen. Beide schrijfdingen hebben geen haast lijkt me, die wc wel. Niet echt een probleem dus, als je twee wc's hebt of bij de buren kunt gaan.

Dat brouwersblok zou dus ook voor ons, amateurbrouwers, kunnen gelden. Tijdens het brouwen doe je waarschijnlijk al inspiratie op voor het volgende recept. En als dat niet zo zou zijn, dan kun je gewoon terugvallen op een recept van iemand anders of uit één van de vele receptenboeken voor bieren die er zijn. Op de club heb ik bijvoorbeeld nooit iets gemerkt van brouwersblok. Nee, dat is niet zo‘n groot probleem.

Nee, dan drinkersblok. Ik stel me voor dat je een kroeg binnenstapt en naar de bar loopt en dan… niets. Geen inspiratie. Geen idee wat je zou moeten drinken. Nou word je waarschijnlijk wel door de barman geholpen. Tenslotte is het zijn taak om te verkopen en dat zal toch wel lukken, nietwaar? Maar gewoon geen idee hebben wat je zou willen drinken... jeeeee.

Naar de plaatselijke drankwinkel en als het mee zit is het een goed gesorteerde winkel en dan is er keuze te over. Maar dan voor de schappen staan en niet weten wat je zou moeten drinken, laat staan zou moeten kopen. Ook hier kun je je laten voorlichten door de winkelbediende, maar toch. Naar buiten stappen en niets gekocht hebben. Ik moet er niet aan denken.

En dit gaat door hè. Het is niet zo, dat als je thuis komt, het dan gewoon over is. En ook in het weekend dus. Er even van uitgaande dat je vóór de drinkersblok nog regelmatig biertjes hebt gekocht, dan kun je dus het volgende geval krijgen: je zit lekker voor de buis met je favoriete programma op. Je kijkt uiteraard digitaal, dus je kunt het programma pauzeren wanneer nodig en je hoeft er dus geen moment van de te missen. Dan komt het moment dat je wel iets zou willen drinken, dus dat ding op pauze. Je loopt naar de bierkast, trekt hem open en… niets! Je staart voor je uit, maar je weet het niet. Nee dus. In schrijverstermen, je hebt geen inspiratie! Dat moet toch verschrikkelijk zijn? Ondertussen loopt de tijd wel door en je programma staat wel stil. Je pakt een flesje, bekijkt het etiket aandachtig, probeert asociaties op te roepen, maar er komt niets. Sta je daar met je flesje in de hand. Bierkast open… alles wordt warmer! Zweetdruppels parelen inmiddels op het voorhoofd. Niets! Je zet het flesje weer terug en doet de bierkast weer dicht. Loopt terug naar de comfortable plek die je van tevoren zo nauwkeurig had ingericht. Gaat zitten en start het programma dan maar weer.

Is dit deprimerend of niet? Misschien kunnen we nu wat meer begrip opbrengen voor schrijvers met schrijversblok (niet verplicht natuurlijk).

Peter

Terug naar overzicht