Roeien met de riemen die je hebt (2)

‘Belofte maakt schuld” is een bekend gezegde. Na nog nauwelijks de luiers van een beginnend brouwer te hebben verlaten, was ik in het najaar (beschreven in clubblad november 2014) zo vermetel om zèlf maar eens een recept samen te stellen. Met de ronkende naam: ‘Gouds Premium’ brouwde ik ca. 10 liter. Om wat te leren van mijn initiatief stelde ik me ‘zwak’ op en vroeg om reacties (‘feedback’ in goed Hollands). Maar ik hoorde/las niets.

Zouden de leden van ‘t Wort Wat denken: ‘Ach je moet zo’n jonge brouwer niet meteen op de huid zitten met je op- en aanmerkingen’, of was mijn recept zo gek nog niet? Op 23 november ging het bier in de flesjes en het is nu, drie maanden later, ‘op dronk’. Wat valt er op te merken ?

De zoons en de daarbij aangetrouwde schone dochters vinden het bier goed smaken. Nu is dat geen garantie want ze gaan omzichtig met me om. ‘Ach, best wel leuk, die hobby die papa nu weer heeft’. Maar ook onafhankelijke derden vinden de smaak goed. De kleur is: amber; het bier is helder, koolzuur zit er goed in maar… het schuim is héél vlug weer verdwenen. Niet omdat het glas vettig of zoiets zou zijn, maar kennelijk heb ik òf iets verkeerd gedaan bij het maischen, òf mijn recept heeft te weinig eiwitten voor het schuimen opgeleverd.

Bij andere brouwsels heb ik afwisselende resultaten met schuim op het bier, maar bij het nalezen van mijn brouwverslagen kan ik er nog niet achter komen wat de oorzaak/-zaken daarvoor kan zijn. (bijvoorbeeld te weinig tarwe?) Ik hoef geen schuimkraag waarop, volgens oude kroeg verhalen, het schuim zó sterk is, dat een erop gelegde zilveren rijksdaalder (!), er ook op bleef liggen.

Dus: ‘Kom op, wie dùrft er commentaar te geven ?’ Hetzij publiekelijk, hetzij op mijn e-mailadres adres: jpbylard@planet.nl .

Voor al het overige, jongens: Proost!